چون که مسئولین و بزرگان کشور ما در عمل به تکلیف الهی قدم برمیدارند و شکست و پیروزی برای آنها مهم نیست. بلکه نیت و تقرب به خداوند اهمیت دارند و همگی هم از مقربانند

مسولین پررو این ویژگی رو دارن. مسولی که یه جو غیرت داشته باشه تو این شرایط مردم اگه بمیره بر اثر ناراحتی حق داره.

برای نویسنده: خوشبختانه مسئولیت و روحیه قهرمانی چندان با یکدیگر سازگار نیستند. البته نمونه های مسئولین قهرمان، از ژولیوس سزار تا چنگیزخان، یا کمی مدرن تر از روبسپیر تا استالین ومائو تا پینوشه تا همین بن سلمان و ناتنیاهو و بغدادی و ترامپ، با دست اندازی به ایده قهرمانانه است که موفق به تجسم جهنم بر روی زمین میشوند. فراموش نکنیم که اگر بدرستی انقلاب اسلامی را یک «انقلاب» قلمداد کنیم، پس از ویران کردن ساختار سیاسی-اجتماعی پیشین هنوز در تلاش برای تدوین ساختاری جدید بمنظور دستیابی به اهداف انقلاب هستیم. اگر اختلالی در عملکرد این دستگاه پیچیده جدید مشاهده میکنیم، بازتعریف این اختلال بعنوان «رفتار نامطلوب وغیرقابل کنترل برخی اعضا در داخل یا خارج از سیستم»، کمکی به حل مسئله نخواهد کرد. فراموش نکنیم در طول این 40 سال، در مثالهای متعدد شاهد این پدیده بوده ایم. راه حل «تمامی اجزاء سیستم کامل(قهرمان) و قابل پیشبینی باشند»، حتی در دنیای ذرات در فیزیک مدرن هم آنچنان از تجربه فاصله دارد که تنها برای توصیف شرایط ایده آل (چیزی شبیه به ملکوت اعلی در دیدگاه مذهبی) از چنین راه حلی استفاده میشود. با نگاهی تخصصی تر «مسئله» را بر روی زمین تشریح و نقد کنید و راه حل ارائه دهید. شاید بد نباشد بار دیگر به این سوال فکر کنید: مسئولیت رسانه چیست؟

چون اگر ایران پیشرفت کنه که خیلی از مسئولان دیگه نمیتونن سرکارشون بمونن!

تفاوت بین یک ورزشکارومسئول :
۱-ورزشکاران براساس شایسته سالاری انتخاب میشوند اما مسئولین براساس ظاهرومعرفی لزسوی قوم وخویش
۲-ورزشکاران برای رسیدن به این جایگاه زحمت کشیده وبرای هردقیقه اش عرق ریخته اندولی مسئولین بدون اینکه مرحله به مرحله پله های ترقی راطی کرده باشند،به یکباره خودرادرجایگاه یک مسئول ومقام عالی رتبه دیده اند
۳- یک ورزشکاراحساس مسئولیت کرده وچون وجدان دارد خودرا دربرابرمردم مسئول می داندلیکن مسئولین این پست ومقام رامانندارث پدری قلمدادکرده وخودرادربرابرمردم ووجدان اجتماعی پاسخگونمی داند
۴-ورزشکاران میدانند درصورت اشتباه وکم کاری حایکاه خودراازدست میدهندوازاذهان مردم پاک میشوندامایک مسئول بی مسئولیت ؛ میدانددرصورتی که اشتباهی هم کرده باشد وبه فرض این پستش راهم ازدست دهد بازیک پست دیگرشایدازپست قبلی بهترنیزبه دست خواهدآورد
۵- متاسفانه دراین کشور نه تنها دربرابروجدان عمومی وافکاروتظرگاه های مردم پاسخگونیستند؛هیچ جایی هم وجودنداردتا مسئولین کم کاررابازخواست کند
ودرپایان تازمانی که برخی مسئولین مردم رامانند آن خطیب سالهای نه چندان دور تنهاسیاهی لشکربداندکه خق بازخواست مقامات عالی رتبه راندارند؛ کدام مسئولی پس از شکست واشتباه می آیددربرابرمردم اشک می ریزد؟

مسولین فعلی این کشور مانند مستاجر هستندبا این تفاوت که اجاره را پرداخت نمیکنتد.
مستاجر مجبور نیست از خانه مردم مراقبت کنه. آب گرم کن خراب میشه لوله نشت میکنه دزد به باغچه میوه باران دیوار خراب میکنه و... مستاجر میگه اینا که با مانیست صاب خونه خودش میدونه و خودش. ما که موندگار نیستیم هزینه بیخودی بکنیم...

هر کی تلاش کنه و نتونه به هدفش بریزه ناخودآگاه گریه میکنه
حتما مسئولین تلاش زیادی نمیکنند که ....

اون امیر کبیر بود

اینا امیر صغیر هستند

آقای ربیعی وزیر سابق کار بعد از حادثه سانچی گریه کرد و عذر خواست و آخرش هم به آن شکل رفت

تا آقازاده هاى مفت خور و نور چشمى ها با حمایتهاى متعدد حضور دارند شایستگان ، اجبارا به خدمت چشم آبى ها در مى آیند .روزگار مردم و کشور هم سیاهتر خواهد شد
اما این اوضاع باب طبع آقازاده هاى ژن خوب است زیرا بجاى اینکه نخبگان موى دماغشان شوند و عرصه را بر آنان تنگ کنند ، کوتوله هاى چاپلوس نوکرى شان را مى کنند