سلام بنده کلاس اول راهنمایی بودم اکنون پنجاه سال سن دارم حرف چهل سال پیش است درسهایم خیلی بدنبود معلم درس فارسی داشت صحبت میکرد یک کلمه ای بکار برد که واقعا من نشنیده بودم ومعنی انهم درشهرکوچکمان نمیدانستم ان کلمه ببخشید مدفوع بود باورکنیدمعنی انرانمیدانستم دست بالا بردم اجازه گرفتم گفتم اقا مدفوع یعنی چه؟معلم برافروخته شدامد یک توگوشی به من زد وفحاشی کرد که تونمیدانی مدفوع یعنی چه گفتم اقا نمیدانم باگریه هم میگفتم ازانزمان کینه اس ازاین معلم گرفتم که هنوز رهاتشده ام البته اوفوت کرده منظورم این است درزمان طاغوت دریک شهرکوچک فقرفرهنگی تاکجا وبرخوردغلط معلم تاکجا یاحق معلمان هم مشکل اقتصادی دارند وهم اولیا تا اوضاع اقتصادی فلاکت بار درجامعه حاکم هست همه روانی وعصبی هستند واین جورکتک کاری ها پیش میاد معلمی که مجبوره دنبال شغل دوم هستد بدیهی است که اعصاب نداشته باشند وهمین طور اولیا یی که مسولین بخشنامه میدن که هیچ مدیری نباید شهریه ازدانش اموزان بگیرد ولی درعمل برعکسه خلاصه مثنوی ۷۰من کاغذ میبره شرح کامل مشکلات در دوران نهایی ابتدایی یک همکلاسی داشتم در فقر بسیار زندگی میکرد پدر او سیگار فروش بود بیمار و بسیار ناتوان به طوریکه برخی اوقات معلمان مدرسه پولی جمع اوری میکردند و به خانواده او کمک میکردند بار ها دیدم مدادش انقدر تراشیده و کوچک شده بود که در دستان کوچکش جانمیشد و برای اینکه مداد در دستانش جا شود یک سر خودکار به ته مداد اضافه میکرد لباسهای کهنه و بزرگتر از هیکل کوچولوش دل هر کسی را به درد میاورد اما ان همکلاسی بسیار اهل درس بود هیچکس به او تاکیدی نداشت اما خودش در همان سن میدانست چاره کار کجاست روزی برای انجام کاری به یک موسسه ژنتیک در تهران رفتم کار بجایی کشید گفتند باید ریس موسسه موضوع را تایید کند ریس موسسه نامه را خواند و متوجه مشخصات شخصی من شد گفت میدانی که من کی هستم گفتم نه ؟ گفت من فلانی هستم در فلان مدرسه یادته ؟بعد متوجه شدم با او احوالپرسی کردم با هم کلی حرف زدیم باورم نمیشد او خودش را به همچین مقامی رسانده باشد او دارای دکترای ژنتیک و ریس یک موسسه مربوط به شغلش در تهران بود موقعیت مالیش با توجه به پست سازمانیش خوب بو اما خوشحال بودم چون رنج بسیاری کشیده بود درجایی از قران نوشته سده وای بر کم فروشان که نمونه بارزش بعضی معلمها هستند که توی کلاس کامل مطلب و بیان نمی کنند بعد کلاس خصوصی میزا رن جامعه ما از لحاط اخلاقی به کدام سو می‌رود چرا وزنه اخلاق در کفه ترازوی روابط اجتماعی و کنش های اجتماعی بطور نگران کننده‌ایی رو به کاهش و بی وزنی است چرا عصبیت و برخاشگری و نا صبوری وجه غالب روابط اجماعی با یکدیگر گردیده آیا این وصعیت نشان دهنده سقوط.وافت تامل بر انگیز بهداشت روانی جامعه در تمامی عرصه های حیات اجتماعی است آمار افزایش مراجعه کنند ه گان به مراجع قصایی ازدحام دادگاه ها. رواج بی اعتمادی
فشارهای روانی ناشی از اقتصاد رها شده و افزایش لجام گسیخته قیمت ها و شکاف عمیق و مخرب سرعت گرانی و رفتار لاک‌پشتی مسولین بیکاری کم حقوقی و در آمد های بسیار بایین اقشار وسیع جامعه در کنار آن سخنرانی های کسل کننده و وعده‌اي بی سروته مسولین نا آشنا و بی خبر از گرفتاریهای مردم در اولویت داشتن کمبود های مردم سوریه و عراق ولبنان به جای مردم سرزمین خود در مجموع بی اخلاقی در جامعه به سمت یک رفتار هنجارمند اجتماعی در حال جا افتادن است لعنت خدا بر کسانی باشد که در مقام مسول یا مدیران ارشد که با دریافتی های کلان خود و بهر مندی از بیشمار امتیازات مالی مردم را به صبر و شکیبایی در مقابل گرسنگی و فقر و فلاکت دعوت می‌نمایند نمی دانم خجالت کشیدن در افکار و اندیشه این اشرفیان دولتی جایی دارد من نمی خواستم وصعیت خود را در مقابل بی شمار هموطنان گرفتار مطرح کنم اما نتوانستم سکوت کنم من خود دبیری هستم با سی سال کار در دوشیفت تماما در مدارس دولتی آن هم در محروم ترین مناطق و فقیرترین محلات و اینک بعد از چند سال از بازنشستگی حقوقم تنها دو میلیون میباشد که نزدیک 600 هزار تومان آن هم اقساط کسر میشود که ناچاری بوده است بنده دلیل این همه ناهنجاری در روابط اجتماعی وسقوط اخلاق را در شرایطی میبینم که در این سال‌ها مسولین بی خیال و اشرافی بز سر مردم آورده‌اند و خنده دار این است که هر یک جا نماز آب کشیده و فریاد وا مصیبت ها سر می دهند خدا نگهدار شما عزیزان
معلمهای عزیز دوره دفاع شخصی مقدماتی برای دفاع در برابر شاگرد و پیشرفته جهت دفاع شخصی برابر اولیا با شرایط عالی برگزار میشود. با ما باشید تا قطع ید نشوید.
در دوران تحصیل و به طور مشخص راهنمایی و دبستان معلمان و ناظر مدرسه هایی داشتیم که 100 درصد بیمار و آزارگر بودند.
عین شکنجه گر با ما برخورد میکردند، تحقیر میکرند، توهین میکردند، تهدید میکردند، تخریب میکردند...
آموزش و پروروش مملو از معلمان پا به سن گذاشته معتلق به همان عصر شوم است که حالا دبیر ارشد و باسابقه محسوب می شوند....
هرگز نمی بخشم.