سیاست امریکا تقسیم منطقهٔ نفوذ کشورهای استثمارگران پیش از جنگ دوم جهانی میباشد ؟ و ملاحظات قدرتهای شکل گرفته در این مدت ۷۰ سال ؟ که با خروج انگلیس از اتحادیهٔ اروپا قدرت مانور امریکا بیشتر میشود ،و حوزهٔ استثمارگری روسیه به همان اروپای شرقی ختم میشود و سهم انگلیس ،و امریکا منطقهٔ خاورمیانه است ،و سایر دول اروپایی هم در آفریقا ورود پیدا میکنند ،و ایران مورد خاصی هست که بین روسیه ،و انگلیس تقسیم سهم نفوذی بوده است و از سال ۱۳۳۲ تا ۱۳۵۷ امریکا به تنهایی سهم نفوذ در ایران داشته که قدمت زیادی نمیباشد اما برای ژاندارم بودن منطقه بیش از حد بسود منافع امریکا بود ، تنها مشکل قدرتهای استثمارگر اکنون همین موضوع است ؟ که اگر ایران در حوزهٔ نفوذب امریکا درآید ، سوریه ،و بخشی از یمن ،و اسراییل ، قادر به مهار کل کشورهای عربی میباشند ،اما انگلیس راضی به این کار نیست ،و روسیه هم سهم بیشتری از خاور میانه طلب میکند ؟ حال تا یار که را خواهد ،و میلش به که باشد ؟،،،

زرشک!

اگر ایران قدرت نداشت با تحریم ایران قیمت نفت بالا نمی رفت جنگ یمن سوریه ونزوئلا عراق قیمت نفت تکون نداد هنوز به ایران دست نزدن قیمت نفت رفت فضا این نشانه قدرت هست خود ترامپ هم میداند کت تن کیه توخاورمیانه

غلط زیادی کرده مردک دیوانه

تاکنون هیچ غلطی نکردید از این به بعد هم بخواست خدا بینی تان رابخاک مذلت خواهیبم مالید

خداراشکرمردم ایران هیچ مشکلی بامسئولین ندارن فقط تنهامشکل اقتصادیه که بایدمسئولین مردانه همت نماینددرستش کنن تاهمینطورکه مردموپشتیبان خوددارن ازخوددورنسازن تاتمام دشمنان برای همیشه ازدست درازی به ایران عزیزمان ناامیدبشن

حقیقت این است که جمهوری اسلامی طی 15 سال اخیر با درگیر شدن در 4 جبهه فرسایشی(افغانستان وسوریه وعراق ویمن) بخش عمده ای از سرمایه ارزی واقتصادی و اجتماعی خودش را از دست داده است و انها به خوبی به این اطلاعات ومختصات وقوف دارند اما مشکل اساسی واشنگتن و مرتجعین منطقه این است که چرا با این همه خسارت ها هنوز هیچ اتفاقی به نفع قدرت های خارجی در ایران سر نمی گیرد وفروپاشی درونی صورت نمی گیرد ؟
در حال حاضر سیاست گذاران ایرانی برسر دوراهی تخلیه وفراخوان نیروهای برون مرزی مستقر در سوریه وعراق یا باقی ماندن در این مواضع فرسایشی هستند ؟
اما به هرحال این امریکاست که با قلدری تمام درحال توسعه پایگاههای نظامی زمینی خودش درمنطقه است مشکل ما ایرانی ها این است که هارت وپورت ترامپ وبولتون وپمپئو را خیلی جدی گرفته ایم اماتجربه تاریخ امریکا بعداز جنگ جهانی دوم به ما می گوید که امریکایی ها برای ایران یک سیاست بیشتر ندارند و ان هم صبر وانتظار ومدیریت بحران امنیتی در خاورمیانه و"تطویل اختلافات منطقه ای" بین وایران وعربستان است ؟
واگر مسئولین ما قدری بیشتر به تدبیر وتامل خو کنند واز لفاظی وگفتار درمانی فاصله بگیرند در همین شرایط هم می شود کشور را نجات داد به شرطی این که سوپر منافق ها وترسوها و خائنین را از بدنه مدیریت کشور حذف کنند ؟
در این شرایط کشور نیاز به وحدت فرماندهی و تصمیم سازی وعملکرد و اهم ومهم کردن امور نیاز دارد ؟
در هر صورت ایران بایستی در شرایط فعلی بین الگوی کره شمالی وترکیه یکی را انتخاب کند هرچند بعضی ها آرزوداشتند ایران را ژاپن اسلامی کنند ؟
فراموش نکنیم که اگر ایران امروزالگوی ترکیه را نخواهد بپذیرد با این روندهای سیاسی واقتصادی و ؟در آینده نه چندان دور طی بیست سال آینده(نهایت تا سال 2040) سرنوشتی بهتر از لیبی وعراق نخواهد داشت ؟
در حال حاضر بخش عمد ه ای از توان کشور صرف مقابله و انهدام وسرکوب نافرمانی در عرصه اجتماعی و فرهنگی می شود و تشدید اقدامات در این عرصه توسط حکومت چیزی جز فرسایش بیشتر سرمایه اجتماعی نخواهد بود ؟
در نهایت نمی شود همزمان در بیست جبهه جنگید و از دشمنان اصلی غافل شد ؟

اگر هزار بار برجام ها متعدد امضا بشود باز این ایران باید در تمام امور روی پای خود بایستد در غیر اینصورت فایده ندارد. روی پا ایستادن هم کار میخواهد و با تنبلی نمی شود. کار آحاد مردم وقتی محقق می شود که کار ارزش داشته باشد نه سرمایه. الان سرمایه ارزش دارد و نیروی کار هیچ است.

در صورت حمله مستقیم آمریکا، ملت و ارتش ملی ایران و اپوزوسیون ایرانی چه واکنشی نشان می دهند؟

چه برای نابودی ایران میشنن طرح و نقشه میگذارن تنها راه اینه که رو پای خودمون باشیم و هر چیزی که نیاز داریم بتونیم خودمون تولید کنیم و چشممون به دست شرق و عرب نباشه همون وصیتی که رهبر کبیر انقلاب امام خمینی داشت اون وقت دیگه خود غرب برای رابطه میافته دنبال ایران ..