با احتساب این دوستان فکر می کنم که ما یک میلیون نفر بازنشسته شاغل داشتیم که با رفتنشان 900 هزار نفر بیکار کشور را میتوانیم به سر کار ببریم و باید 100 هزار نفر نیرو نیز از افغانستان وارد کنیم
مشکل بزرگ مدیریتی کشور اینست که ظرفیت سازی برای تربیت مدیران جوان ولایق نشده و مدیران کنونی تصورشان ،مدیریت با عمرنوح بوده است درحالیکه کشور هر 5 تا ده سال بایستی ازبعد مدیریت اجرائی پالایش شودوشایسته سالاری جایگزین لابی کاری وخوشاوندسالاری وجناح بندی شود
باید تاسف خورد که حالا این سازمان به این فکر اتفاده است که چکارباید بکند ونقش دانشکده صدا وسیما در این خصوص چیست وچرا این دانشکده نتوانسته است افرادی را تربیت کند که بتوانند جانشین افراد بازنشسته شوند. دانشگاها و دانشکده های دیگر که این همه افراد که مرتبط با این سازمان و روابط عمو می ها که دانش آموخته اند چه شده است کجای کار مشکل دارد که ما نتوانستیم مدیر لایق تربیت کنیم آیا پای لابی ها و افراد ذی نفوذی که به عنوان مدیر گردشی از سازمان و یا نهاد های دیگر، ماموریت به صدا وسیما پیدا کرده اند با عث این چنین تجربه تلخ شده است .
بنام خدا- قانون اول نیوتن: در جمهوری اسلامی مدیران از پستی به پست دیگر منتقل می شوند و بازنشست نمی شوند! .... به فرمان من همگی پیش به سوی شرکت های مثلا غیر دولتی.......چاله اش را همه وزارت خانه ها از قبل کنده اند