متاسفانه راه اندازی کسب و کار مشکل اصلی اقتصاد ما نیست، بلکه عناصر محوری دیگری وجود دارد که اکثر علاقه مندان ایجاد کسب و کار، بدان توجهی خاصی ندارند و در نهایت نه تنها سرمایه ها را بر باد میدهند بلکه یاس بیشتری در جامعه ایجاد میکنند.
1- عدم وجود یه طرح تجاری مشخص با اعداد و ارقام واقعی و محاسبه شده، نه حدسی و گمان خام و خوشبینانه که باید شامل: زمان راه اندازی، زمان فعالیت
هزینه های مالی و نیروی انسانی
سرمایه نقدی، سرمایه جاری، سرمایه زیر ساختی، سرمایه انسانی، فناوری های ضروری
انتظار شروع و ورود به بازار با اولین خدمت یا کالا
انتظار نقطه سربسر تولید و نقطه سبربسر کلیه هزینه ها و درامدها
انتظار سوددهی و جبران هزینه های قبلی تا سوددهی پایدار
میزان انتظار سود بر اساس نرخ بازار و نرخ مورد انتظار شما و سرمایه گذار
بازار و حجم ان
سهم بازار مورد انتظار اولیه، ثانویه و نهایی بدبینانه و خوش بینانه شما و سرمایه گذار
رقبا و شیوه های رقابت و نقاط ضغف گ قوت رقبا و شما و مزیتهای برتری طرح شما
منابع و مصارف هزینه ای و سرمایه های پشتیبان
مواد یا خدمات و شیوه های تامین و منابع انان
و غیره
2- عدم واقع بینی و حاشیه سود، متاسفانه با بهره بانکی دو رقمی نه تنها اقتصاد بجایی نرسیده بلکه دلالی انگلی به الگوی انتظار بدیهی سود واهی تبدیل شده که در گام اول به نابودی تولید دامن زده و در گام بعدی مفتخوری و فرهنگ میلیاردی یه شبه را در میان مردم امری لازم و مورد انتظار از اقتصاد تبدیل کرده است در حالیکه شما اگر گردش مالی شرکتهای بزرگ چند ملیتی را مطالعه کنید مشاهده میکنید که نسبت سود به گردش مالی شرکتها رقم بسیار ناچیزی است و از این روی ارزش سرمایه و یود بانکی الزاما در اعداد تک رقمی حول و حوش 1 یا 2 درصد میباشد.
3- داوم و بقا، فعالیت، کسب و کارها: عموما کسب و کاری پایدار و سود دهی دارد که حداقل برای طول عمر دو نفر طراحی شده باشد و عموما این وارثان هستند که بیشنرین منفعت را از شرکتهای بزرگ میبرند.
از این روی فعالیت کسب کارها بر اساس مقاطع
راه اندازی
حضور در بازار
حمایت
کسب سهم بازار
رسیدن به نقطه سربسر
سودهی
نواوری برای بقا
پایداری و گسترش فعالیتها استوار است
که متاسفانه در کشور ما عموما افراد انتظار دارند در ماههای نخست نه تنها سود مناسبی به جیب بزنند بلکه تمامی سرمایه خود را نیز برداشت کرده و بدهیهای ناشی از جذب سرمایه های را پرداخت کنند و این امر باعث میشود در شروع کسب کار با واقعیتهای متفاوتی شروع کنند که عاری از شناخت صحیح بازار است و از این روی براحتی نه تنها با گذشت چند ماه فاقد نقدینگی برای بقا خواهند بود بلکه انباش بدهی هم کلید خورده و شروع نشده پایان تلخی رقم میخورد.
و ... بسیاری از مسایل دیگر که حاصل از فرهنگ غلط و نگاه غیر علمی به کسب و کارست که در این مقال اندک فرصت بیان ان نیست

خود تحریمی واژه مناسبی نیست در حقیقت ناشایسته سالاری مملکت را به این روز درآورده است.

چیزی که تو ایران ارزش نداره وقته چندین ماهه درگیر کارهای اداری مربوط به شرکت ثبت شده ام، جالب اینجاس که بیشتر زمان صرف شده مربوط به سلیقه ای عمل کردن کارکنان مربوطه تو این پروسه اداری میشه ، واقعا پشیمونم

یک سال برای گرفتن یک پروانه ساخت یک واحد تجاری در یک روستا که ۲۵۰ کیلومتر تا اصفهان فاصله داره سر دویدم دهیار را نمیتوان دید وقت ملاقات رییس جمهور راحت تر است
خسته شدم گذاشتم کنار

معمولا مسئولین دولتی از ان بالا تا پایین بدون هیچ استثنایی! تلاش میکنند تا ببیند چه مستند قانونی برای انجام ندادن کارها میشود پیدا کرد یا اینکه چه سفارشی را باید بپذیرند و کار را انجام بدهند
بقیه این حرف های تکراری وقت تلف کردن است

باید راه اندازی کسب و کار سخت باشه تا خودیها بتونن با رانت اقتصاد رو بدست بگیرن!

کجایی عمو خوردنش رفت

من یه شرکت دانشبنیان دارم خودمو کشتم نتونستم از بورس کالا مواد اولیه بخرم. بعد تو بازار آزاد راحت همون کالا خرید و فروش میشه البته به قیمت خون پدرانشون

مدیران نالایق، رانت، پارتی بازی، فساداداری، آقازادگی، دلال بازی از یک طرف، سیاست خارجی ضعیف، دخالت در امور سایر کشورها از سوی دیگر، کاهش اعتبار جهانی، عدم تعهد به معاهدات بین المللی، از جهت دیگر، همه و همه باعث شده تا ناکارامدترین اقتصاد را داشته باشیم! با این فرمون تا 1400 نمیرسیم چه برسد به 1444!!!

نتیجه مدیریت نظام اسلامی !!!!!