اخخخخ یاد فامیلهای شرکت نفتیم افتادم که کم کم 20 میلیون حقوق میگیرن

دعوا سر گرفتن امتیاز بیشتر برای استان و ... هستش

واگذاری های گذشته اصلا معلوم نشد پولش کجارفت و مدیریت شرکت ها شتر مرغی است هرجا بنفع شون دولتی هر وقت به نفع شان باشد خصوصی مدیریت تنبل دولتی غیر دلسوز بنفع مدیران است خصوصی سازی از گرفتن سهام ارزان تا دور زدن قانون و بازرسی های حداقلی قبلی به بهانه خصوصی مانند پالایشگاه تهران و ستاره خلیج که شخصی با چهل سال سابقه و 5 سال از بازنشستگی دست از سر پالایشگاه ها برنمی دارند بخاطر نفوذ بالا
مدیریت پالایشگاه به بهانه فنی و صنعتی بودن کار مدیر بالا دست را فریب می دهند و انها متوجه نمیشوند
بنده از کارشناسان صنعت نفت لیست بلند بالای از تخلفات می تونم ارائه دهم ولی گوش شنوای نیست

امکانات و حقوق بالا برای ستادی ها به اسم سختی کار برای عملیاتی ها جالبه که حقوق یک عملیاتی با 12 ساعت کار اجباری در خطرناکترین ودور افتاده ترین جاها با حقوق ستاد نشینان تهران برابر است ولی مزایا ستاد مثل کلاس و مسافرت خارج ماموریت اضافه کاری اعطای را که حساب کنید من مدیری را می شناسم مه 15 سال مامور به تهران است و ازمزایا جنوب بهره میگیرد و تازه حق ماموریت تهران را هم می گیرد در استانه بازنشستگی معلم خصوصی در دفترش باهزینه شرکت تدریس می کند ولی کارمندان عملیاتی با امکانت حداقلی وکار سخت مجبور به اضافه کار اجباری میشوند شیفت میدهند و اگر بخواهند انتقالی بگیرند با شدت با |آن توسط همین مدیران مخالفت میشود وقوانین را همین ستاد نشینان یرای خودشان وبنفع خودشان وبه اسم عملیاتی ها تصویب میکنند خوب معلوم است قانون را به نفع خودشان می گذارند اجازه جابجای انتقال را نمی دهند چون میدانند عملیاتی ها در ستاد بسیار شایسته ترند و باسرعت جای انها را میگیرند این وضعیت در شرکتهای واگذار شده به علت عدم نظارت بدتر است

این مسولین واگذاری اصلا تجربه واگذاری بصورت شفاف ندارن اول اینکه مناقصه برگذار کنند
2 تحقیق کنند ای پول از کجا امده تحصیلات این کاررا دارند یا ندارند وچون این کارها از نضر مالی خیلی بزگ هشتند سعی کنند براشون شریک پیدا کنند از بخش خصوصی . هما طور که در قبل
انقلاب جاده تهران قم را بین سه شرکت تقسیم کردند وکار بخوبی انجام میگردد نه مثل هفت تپه که ظا هرا بدو جوان دادهاند مثل اینکه اختلاص کردهاند وبعد تا چند سال کنترو ل بشن .

آینده کشور مال پولدار شده ها و پولدارهاست و بقیه باید با حداقل حقوق برای آنها کار کنند.

این پالایشگاه با پول همه مردم ایران ساخته شده است و نفتی که مال همه مردم است را زیر قیمت دریافت می کند باید سود سرمایه را به مردم ایران برگرداند

بالایشگاه ها خوراک را با نرخ 5 درصد کمتر از قیمت جهانی می گیرند و با قیمت جهانی به دولت می فروشند یعنی سود هر پالایشگاه 250 هزار بشکه ای برابر با 250 *5* 80 می شود روزانه یک میلیون دلار تخفیف این بجز درامد حاصله از پالایش است حالا در این قسمت انقدر حیف ومیل هست که باز زیان ده هستند مثلا خرید کالاهای سفارشی مناقصه های صوری مزایده های صوری و... حقوق پرسنل یک درصد هزینه ها هم نمیشود کاش یک مدیر ماهی یک میلیارد بگیرد ولی سالم و مفید و خوب کار کند مشکل حقوق بالانیست مشکل دزدی و پارتی بازیه یک مدیر انقدر نفوذ داره تو مناقصات و مزایدات که از بابت ان تمام شرکت های خصوصی فامیلاشون صد برابر حقوق مدیرو میگیره کارم تحویل نمیده و ایمنی که مهمترین بخش نفت بخاطر جنس چینی کم میشه و انفجار اتش سوزی و ازبین رفتن جان ومال ملت آخرش مدیریت با بی شرمی می گویید کارگر یا کارمند کشته شده مقصر است

برنامه تاجران تفكر غربى ووارد كننده يافته هاى فكرى انها به كشور كه به اصطلاح روشنفكر غربگرا خوانده ميشوند اينست كه دست دولت ونظام را از تمام ابزارهايى كه ميتواند در مقابل غرب مقاومت كند تهى سازند اينها ذلت ملت را ميخواهند نه اقدار انها را