تصور کنیم آقای ترامپ به جای تهدید نفتی ایران، مدعی میشد که دیگر اجازه نخواهد داد یک اتومبیل ایرانی به کشورهای دیگر از جمله اروپا صادر شود، یا جلوی صادرات پوشاک ایران به تمام کشورها را خواهد گرفت، یا کاری خواهد کرد که خیل عظیم توریستهایی که سالانه به ایران سفر میکنند به یک دهم تقلیل پیدا کند. در آن صورت بود که میشد با قاطعیت، کشورمان را کشوری قدرتمند و مستقل بنامیم. اما امروز متاسفانه تنها کالای به درد بخور صادراتی ما، همان نفت یک قرن قبل است!!! از جمله شعارهای انقلاب، تلاش برای عدم وابستگی کشور به درآمدهای نفتی بود. اما جالب است که با گذشت چهل سال، هنوز بخش عمده درآمد کشور از صادرات نفت تامین میشود!
اگر اینچنین ساز و کاری وجود دارد بفرمایید از اول چرا اجرا نشده و ملت بدنبال کارت سوخت رفتند دوم اینکه فرمودن که حرفی زده نشود که مایه فتنه باشد سوال اینکه چرا فتیله همین بنده خدا که همیشه صحبتهای نفاق انگیز میکند را پایین نمیکشید
با وجود داشتن اینهمه مهندس جوان و توانمند در سطح کشور و منابع مالی و منابع نفتی هنوز نفت خام خودمون را به کره و چین میفروشیم ! از خود نمیپرسیم که اونایی که از ما این ماده را میخرند چکارش می کنند پس ؟!!! چرا مثل دنیا نمی اییم با مشارکت دول صنعتی صنایع پتروشیمی را توسعه بدیم تا برای فرزندان تحصیل کرده کار ایجاد شه و از خام فروشی رها بشیم ؟!! حیف نیست ؟! اینهمه نیروی جوان و ثروت را از دست میدیم و جوانهای پر انرژی ما افسرده میشن از بیکاری و بی درامدی ؟!! کی میخواهیم بفکر مملکت خودمون باشیم بفکر جوانان و تحصیلکرده های مظلوممان باشیم ؟؟!!