بخدا فقط احساس شرم مینم

همین فرودگاه امام خمینی از حداقل استاندارد ها بر خبردار است.هنوز در مملکت ما مشکل نظافت سرویسهای بهداشتی حل نشده است و فرودگاه امام از نظر زیبایی بصری بسیار فقیر بوده و هیچ جذابیت منحصر بفردی که فرودگاههای دنیا بصورت انحصاری برای خود طراحی می کنند،ندارد که جای بسیار تاسف است.این موارد به محدودیت بودجه خیلی نمی شود، نبود مدیریت قوی یکی از دلایل اصلی است که بعد از چهل سال هنو از سومدیریت در اکثر سطوح در عذابیم

علت آنکه ترکیه وضعش بهتر است تنها به سیاست مداران و درست رفتاری آنان ربطی ندارد، با وجودیکه استاندارد زندگی در آنجا از زمان قاجار که قسطنطنیه را دروازه فرنگ میدانستند از ایرانیها بالاتر بوده است.
ایران کنونی مردم سخت کوشش در چنین شرایط سختی توانسته اند برخلاف سران دولتی که کاری ندارند، صنایع عظیمی را به بهره بنشانند که ترکها در صد سال آینده هم بدون انقلابی بهمنی خوابش را نخواهند دید.
ترکیه کشوری است مستنیر، مردم ترکیه مقیم اروپا را تحقیر کرده و آنها را «کارگران مهمان»‌ میخوانند. در صورتیکه ایرانیها را از زمان انقلاب شکوهمند ۵۷ بهمن با چشم احترام نگاه میکنند. زیرا ایرانیان به آمریکایی ها نه گفتند و ترکیه هنوز که هنوز است به آمریکایی ها «نه آره» میگوید. هنوز روشن نیست که اردوغان اگر هم میهن پرست باشد چگونه میخواهد با این شکل دوزیستی خود را به مقصد برساند.
ایران تمام صنایعش متعلق بخودش میباشد (لااقل تا سال ۱۳۹۰ که من شاهد بودم) ولی ترکیه اکثرا لیسنس آمریکا است و واشینگتن تصمیم میگیرد چقدر تولیدو در کجا بفروش رسد.
ایرانی ها دارای صنایع نظامی مادر هستند که از برکت انگشتان کارگران ایرانی و نبوغ مهندسین و طراحین ایرانی بوجود آمده اند.
ترکیه باید همه آنها را با اجازه واشینگتن در اختیار داشته باشد.
در ثانی نباید فراموش کرد که گونه سرخ ترکها از خون ایرانیهاست که تروتمندان و دست اندرکاران ایرانی دارایی های خود را به ترکیه انتقال داده و بخانه خریدن ... مشغول اند.

در توزیع همین بسته ها هم نا کار آمد خواهیم بود!@..ما کجا ترکیه کجا

ما هم از اینجور چیزا میسوزیم،کشورهای جنگزده ای مثل عراق هم ظرف دو سال از ما جلو زدند

کاش نظرات رو باز میکردی تابی جون ولی نداری که که باز کنی

چرا کسی با ترکیه دشمن نیست یا بهتر بگوییم مگر ترکیه دشمن ندارد ؟ چرا همه مشکلات ما به وجود دشمن گره خورده ؟ تا کی باید با این دشمن دشمنی کرد ؟ پس کی زندگی باید کرد ؟ مشکل زندگی است که در مملکت ما کسی بهره ای از آن نبرده ؛ زنده مانی کرده ایم تا زندگانی ! ما هر روز از ترس دشمن زندگانی یادمان رفته

مسئولات بی کفایت دولتی در حال نابود کردن کشور هستند.

مملکتی که انواع واقسام مافیا داشته باشد همین میشه.مافیا آب هوا دریا کوه میوه دارو ماشین زمین دلار طلا نفت بندر اسکله نفتی دانشگاه مدرسه ساختمان لوازم خانگی بورس سینما موادمخدر اسلحه بازم بگم یا کافیه

دولت با دادن بسته حمایتی به نوعی اذعان کردکه در مقابل سونامی افزایش قیمت اقلام خوراکی و غیرخوراکی که در عرض شش ماه اتفاق افتاد ناتوان است . اما آیا این مرهم دوای درمان درد است !