اگر شرایط فراهم باشد خود نویسنده هم لحظه ای درنگ نمی کند .
من هم به عنوان یک مادر برای دخترم نگرانم که در این کشور بزرگ شوداگه مسائل حقوقی جاری در نظام خانواده نبود لحظه ای برای رفتن و بردن دخترم درنگ نمی کردم.حتی یک لحظه.
همه می دانند ایران برای زندگی جای سختی است.پس همه باید احساس مسولیت کنیم و تلاش کنیم تا حداقل زندگی برای زنان و دختران ما و سرزمینمان در این کشور تا این حد طاقت فرسا نباشد.
دروغ نگفته ما که توان رفتن را نداریم فقط حسرت می خوریم دیروز در مملکت گاز و نفت برای شارژ یک کپسول ۱۱ کیلو گاز مبلغ ۲۸هزار تومان و دو گالن بیست لیتری نفت سفید ۱۵۰ هزار تومان پرداخت کردم در شهر زابل
سلام،
جمله خوبی است:ایران برای عده ای قلک است!!! این حمله در مورد برخی پزشکان نیز صادق است که خانواده را به کانادا، انگلیس و.... فرستاده اند و خودشان برای پول اینجا مانده اند.
همه ما نه قوی هستیم و نه جسور ونه قابل اطمینان. بزدل و ترسو که ازمشکلات فرار میکنیم. نه غم وطن داریم نه غم دین و فرهنگ. فقط سودای یک ریال اضافی به هر طریق. شرم مان آید که با این خاک و آب چه کردیم.
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۷:۰۰ - ۱۳۹۷/۰۹/۱۲
دوست ناشناس، لطفا فقط خودمون رو مقصر ندونیم. کدوم انسان با عقلی تصمیم می گیره که خودش با دستای خودش شرایطی رو به وجود بیاره که تو نکبت و بدبختی زندگی کنه. وقتی به ما میگن خودتون انتخاب کردین که این جوری زندگی کنین.