شکایت از که کنم حال دل که را گویم که خانگی است غمازم.بروید مذاکره کنید.

چن صد کیلو اهن را برداشتن چقد ذوق کردن وقتی اون بدبخت بینوا که کنار اون مدیری نشسته که تو حساب بانکیش پر پوله چه دردی از اون فقیر بی نوا درمان میشه

این نرده ها دیگه برداشتنی نیست

برای دلخوشکردن مردم .بیایید حداقل شکاف طبقاتی را بردارید .بچهها و وابستگان مسئولین در آمریکا خوش میگذرانند در حالی که مردم بدبخت کشور به نان شب خود محتاجند . آیابا برداشته شدن این نرده ها این فاصله ها برداشته خواهد شد

حاصل کار مسؤولین همینی هست که می بینیم چه این ور نرده چه اون ور نرده.جهت گیری ها کاملا اشتباه است و با برداشتن و گذاشتن نرده حل نمی شود.بازی با کلمات برای مردمی که تبعیض وبی عدالتی را با گوشت وپوست خود لمس می کنند درد آور است.

این حقوق های نجومی چند میلیونی که مسیولین مستقیما در غالب بودجه ولایحه با تصویب مجلس وچشم پوشی ناظران برای خود ومدیران شرکتهای دولتی وخصولتی فراهم کرده اند ؛ ان پاداشهای،نجومی میلیاردی هییت مدیره ها که باکمک ان اقازاده های باژن خوب به خارج اعزام میشوند وهر روزه در اینستاگرام جولان میدهند نرده وپرده اهنین نفوذ ناپذیری بین مردم ومسیولین ایجاد کرده

طوري ذوق زده از برداشتن نرده ها صحبت مي كنيم كه انگار دشمن اونها را گذاشته بود!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!
مردم واقعا الكي خوش هستند.

هر موقع همه مسئولان بدون محافظ و ماشین ضد گلوله در جامعه رفت و آمد کردند به مردم نزدیک می شوند.می گونند ممکن است دشمنان به مسئولان سوء قصد کنند ؟ پس این همه ادعا از امنیت را کجا باید دید؟ و بر فرض به مسئولان سوء قصد شود مگر به فیض شهادت نمی رسند؟!!!! از سوی دیگر این مسئولان چه امتیاز مدیریتی دارند که اگر نباشند مشکلی برای کشور پیش می اید

فاصله مردم باید در سطح زندگی و رفاه اجتماعی با مسئولین کم شود .گیرم بنده بغل دست روسا بنشینم خوب چه دردی از من دوا میکنه

اصلا نرده ها دیگر با این همه گرانی و رکود و بیکاری اهمیتی ندارند