اقای شریعتمداری بزرگترین فسادهای مالی و شش هزار خودرو در زماشماانجام شد .مسیله ما خیلی خیلی خراب تر از این حرفهاست که به صبحانه گیر میدهید.پیامبر اکرم:علت گسترش فساد سخت گرفتن بر گناهان کوچک ورها کردن گناهان بزرگ است.پدرم میگفت یکی از مدیران اول انقلاب میگفت حقوق نگیرید وفی سبیل الله کار کنید همان یک اختلاسگر شد وبه زندان افتاد
گرچه آقای شریعتمداری در سخنان خود که مناسبت صرف هزینه زیاد در میهمانی صبحانه انتقاد و طلب عدم برداشت ریا از سخنانشان داشته اند ، ولی هرچه خواستم ریا را نبینم، نشد که نشد. اما فعلاً موضوع بحث این نیست. موضوع آن قسمت از سخنان ایشان است که در بحث بازگشت و استفاده از عادتهای خودمان توصیه به سرو و صرف چای با قسم و آیه میکنند لازم به ذکر چند نکته هست. اول اینکه تقریباً ۱۰ در صد ایرانیان در خارج کشور زندگی میکنند و لابد در خوردن و نوشیدن از ذائقه متفاوتی برخوردار شده اند که نوشیدن قهوه ( نسکافه یک مارک برای قهوه فوری است) میتواند جزیی از آن باشد. بسیاری دیگر از هم میهنان ساکن در ایران و شاغل در بخشهای دولتی مصرف قهوه را بر نوشیدن جای مرجح میدانند و اشکالی نمیتوان به آن گرفت و به لحاظ مالی هم معلوم نیست که گرانتر از جای باشد. سوم اینکه در نزد بعضی از شهروندان ایرانی که یا قهوه میل نکرده اند و یا بهر دلیلی نوشیدن انرا نمادی از تجمل و یا غربزدکی و به قولی لاکچری میدانند این برداشت از نوشیدن قهوه هست که اشتباه هم هست و آقای شریعتمداری که سالهای سال در مناصب بالای حکومتی بوده اند، قاعدتاً جزیی از این “ بعضی از شهروندان ایرانی...”ً قرار نمیکیرند و آن قسمت که شاید به ریا بتوان تصور کرد همین مورد است. اما چهارم و دست آخر اینکه که اگر موضوع بازگشت به عادتها و رسوم قدیمی خودمان که اتفاقاً صحیح هم هست باشد ، ایشان باید میدانستند که سابقه صرف قهوه در ایران بسیار قدیمی تر از صرف جای میباشد. نوشیدن قهوه از مراودات فرهنگی و اجتماعی ایرانیان با ترکهای عثمانی ( از زمان سلطان سلیمان فاتح که در زمان او نوشیدن قهوه در امپراطوری عثمانی باب شد یعنی نیمه قرن شانزدهم میلادی )به ایران وارد و ایرانیان نیز با نوشیدن آن آشنا شدند. اما چای گرچه بطور خیلی محدود به ایران وارد میشد ولی کاشت و مصرف در ایران از زمانی که کاشف السلطنه در سالهای آخرین قرن سیزدهم هجری شمسی بوته های چای را به ایران آورد و کشت مصرف آن توسعه یافت یعنی با اختلاف زمانی در حدود ۳۰۰ یا ۴۰۰ سال در ایران باب ذایقه ایرانیان شد. صرف قهوه در دوره شاه عباس صفوی از اقبال مردمی زیادی برخوردار بود. قهوه خانه نیز بهمین لحاظ وارد دایره واژگان زبان فارسی شد اتفاقی که هنوز هم برای چای نیفتاده است.