حیف خیلی از مطالب این پژوهش که به صورت حرفه ای انجام شد رو نمیشه بازنشر کرد.

گره حل مشکلات موجود در جامعه به دست متخصصان دانشگاهی باز می شود و لا غیر. هر کدومش که میرن اون ور آب، میشند بهترین. مشکل اینه که اینا اصلا مراجعه نمیکنند به دانشگاه. برو مقاله دانشجوی تبریز رو بخون که چند سال پیش پیش بینی کرده که باید برای آق قلا و سیلی که خواهد اومد فکری کرد. اما کدوم مسئول به حرفاشون توجه کرده و میکند.

زمانیکه بجای راه اندازی از سیستمهای مقابله با بحران نظیر incident command System که ده ها سال است در بسیاری کشورهای دنیا استفاده نماییم دوستانمان در دولت و ستاد مقابله با بحران از عملکردشان عدم برنامه ریزی و استفاده از برنامه مدون از پیش تعیین شده کاملا محرز است. نویسنده این مقاله باید مطلع گردند که بسیاری از نوابغ در دانشگاه ها هستند که براحتی میتوانند به میهنشان خدمت کنند دارند خاک میخورند و در عوض افراد غیر مطلع ، رسانه ها و سلبریتی ها دارند در پیشرفت کشور و حل معضلات کشوری همت میگمارند!!!!!!!!

سلام دوستان عزیز سیل اخیر نتیجه مدیریت غیر کارشناسی امور توسط افرادی است که با ارتباطات باندی، سیاسی و فامیلی متولی امور حساس شده اند. جنگل زدایی در شمال کشور، بریدن درختان بلوط و تبدیل چوب آنها به ذغال، تبدیل جنگل و مراتع به مزارع کشاورزی، چرای نامحدود دام در مراتع، عدم رعایت حریم 300 ساله رودخانه ها، دریاچه ها و دریا ها، تجاوز به حریم300 ساله رودخانه ها، دریاچه ها و دریا ها با احداث ابنیه در آنها، عدم احداث سد های مستحکم در مناطق واجد پتانسیل سیل خیزی، عدم بکار گیری آبخیز داری علمی، عدم ایجاد شبکه های عظیم انتقال و پمپاژ آب از سد های بزرگ کشور به مناطق کم آب و خشک فلات مرکزی ایران وانتقال و ذخیره حجم عظیم سیلاب ها از سد ها به مخازن آبخیز داری و دهها دلیل دیگر منجر می شود که این نعمت خدادای در کشور خشک و کم آب ایران تبدیل به بلا شده و در کمتر از 48 ساعت آبی را که خداوند معادل دو سال بارش به ما هدیه کرده راهی دریاهای شور نماییم.
مسئولین محترم و مردم عزیز در استان های سیل زده دیدید که رودخانه ها تجاوز شما را به حریم شان پاسخ دادند. پس بیاییم همه با هم به این حریم احترام بگذاریم و با عقب نشینی محترمانه و تخریب سازه ها و ساختمانها یمان در این حریم و پاکسازی آن جان و مال مان را دوباره به دست رفتار طبیعت نسپاریم. خانه هایمان را در ارتفاع بسازیم و از حریم رودخانه ها دور شویم. مسئولین عزیز اجرایی کشور باور بفرمایید که فهم این امر بدیهی خیلی مشکل نیست. یک نقشه هوایی از مسیر سیلاب های اخیر با زبان بی زبانی به همه شما و ما تفهیم کرده است که این حریم رودخانه ها است که مورد تجاوز و دست اندازی قرار گرفته است پس لطفا کنار بروید که اگر اینچنین نکنید در آیند ه ای نه چندان دور وضع از این هم بدتر خواهد شد. آیا بعد از این خشم طبیعت که به نوعی دفاع از حریم خود می باشد نمی خواهیم چشمانمان را باز کرده و قدری تعقل به خرج دهیم؟
و اما در مورد پل های تخریب شده، آقایان وزرای محترم راه نمی دانند و یا نمی دانستند که عرض پل های احداثی باید از عرض طبیعی رودخانه ها بیشتر بوده و ارتفاع این پل ها نیز بر اساس حجم سیلابهای 300 ساله طراحی شوند. پل ها با عرض کمتر از عرض رودخانه و ارتفاع غیر استاندارد، خود به عنوان مانعی بر سر راه جریان آب عمل کرده و عاملی برای سیلاب و تخریب شهر ها و روستا ها خواهند بود. چرا جاده ها در مناطق کوهستانی با تجاورز به حریم رودخانه احداث می شوند آیا مهندسان طراح نمی دانند که در این مناطق وقتی جاده باحریم رودخانه تلاقی می کند یا باید پل های مرتفع و عریض احدث شود و یا اینکه جاده از تونل بگذرد. آقایان فهم این اصول بدیهی خیلی سخت بود که الان مجبور هستیم تاوان آن را با خساراتی چند ده برابر احداث تونل و یا پل بدهیم. آقای وزیر و یا مسئول کی ما باید از این همه اهمال و کار های غیر علمی و غیر کارشناسی دست برداریم.

با سلام ضمن عر ض تسلیت به حادثه دیدگان سیل های اخیر، در کشور ما دانشگاهیان در محورهای مختلف حرف برای گفتن بسیار دارند ولی کسی گوشش بدهکار نیست. سکوت معنا دار دانشگاهیان باید معنا و مفهومی را برای دولت و مجلس داشته باشد. در دو سال اخیر نزدیک به انتخابات با اقدامات پوپولیستی تلاش نمایندگان مجلس این بود تا دانشگاهیان را مفت خور معرفی کنند تا حقوق آنها را با کاهش ضریب سالانه و افزایش مالیات کاهش دهند. زمانی که پروژه های عمرانی تعریف می شود در فاز مطالعاتی یا به کسانی پروژه می دهند که بلایای طبیعی را کوچک قلمداد کنند و یا حتی زمانی که محقق به نتیجه منفی اجرا می رسد با نادیده انگاشتن آن فاز اول به فازهای بعدی و اجرای می پردازند. ظاهر فاز اول مطالعه که شامل زمین شناسی و ژئومورفولوژی و هیدرولوژی می شود جنبه رفع تکلیف دارد. زمانی که متخصصین دانشگاهی خارج از طرح به اجرای طرح های مخاطره آمیز اعتراض می کنند، از سوی ذینفعان ( نمایندگان مجلس حوزه انتخابی که دنبال رای برای دوره بعدی هستند و مجریان طرح که به فکر درآمد خود هستند) مورد تهدید قرار می گیرند. لذا ترجیح می دهند تا کار آکادمیک خود را انجام دهند و از بستن دستمال به سر بدون درد خودداری کنند. در همین سایت گفته شده بود که دانشجوی تحصیلات تکمیلی دانشگاه تبریز به همراه استادان راهنما و مشاور سیل آق قلا را پیش بینی کرده بودند. تقریبا می توان گفت برای همه جاهایی که سیل آمد و خواهد آمد مقالات مشابه کار شده است. در تمامی موارد گفته شده است در جلگه ها به حریم پیچان رود رودحانه ها نزدیک نشوید خانه نسازید، تاسیسات نزنید، از پهنای طبییعی و اصلی رودخانه برای احداث پل استفاده شود، داغ آبهای قدیمی سلابها را حریم رودخانه در نظر بگیرید و هزاران نکته دیگر ، والا مردمان محلی در زمان بحران بیل و کلنگ به دست گرفتن و پاک سازی خانه اشان را بهتر دانشگاهیان بلدند. دل ما با مردمان سیل زده است و هربار که گزارش های خبری را نگاه می کنیم چشمانمان اشکبارتر از مدعیان است. چون داشجویانی که عین فرزندان استادان هستند از کل کشور در کلاس ها حضور دارند. اینک دیگر کاری است رخ داده است و باید به فکر آینده باشیم. اما باید درس گرفت که با پول خسارت به بار آمده چند هزار دانشجوی متخصص را می شد استخدام کرد تا در امور بهسازی روستاها و شهرها کار کنند. چند شهر و شهرک مدرن می شد احداث نمود تا مردم از کانون های خطر دور شوند. تا دیر نشده بهتر است در کنار مدیریت بحران کشور که معمولا بعد از بحران وارد کارزار می شود، در وزارت کشور سازمان پهنه بندی و پیش گیری از خطر را راه اندازی کنند تا اقدامات عملی برای حذف مناطق مخاطره آمیز اجرایی شود. از قدیم گفته اند پیش گیری بهتر از درمان است. شاید دوستان مجلس نشین به خودشان بیایند و به جای تضییع حقوق استادان دانشگاه به همکاری با آنها روی بیاورند و نظرات علمی را دست کم در زمینه هایی که تخصص ندارند، قبول کنند. به امید ایرانی آباد و بدون خطر طبیعی.

سلام سانسورچی بازم یه نفر حرف حسابی زد و شما از ذکر آن در صفحه کامنت ها خودداری کردید. باشه حرف این بنده خدا رو نذار فکر میکنی چیزی عوض میشه بازم سیل و زلزله و بلایای طبیعیه که دامن این مردم بیگناه رو میگیره و امثال شماها از ابراز نظر های علمی افراد دلسوز خود داری میکنید.

نویسنده محترم جای خالی سازمان‌های آتش نشانی رو فراموش کردن بنویسند! بالاخره شرایط بحرانی هست! شاید با لوله‌ها یا نردبان‌های خاصی که دارند و با پاشش آب با فشار بالا جلوی سیلاب‌ها را بگیرند یا مسیرشان را منحرف کنند.

بخش پژوهش دانشگاه های کشور بسیار ناکارآمد می باشد و صرفا روی مباحث تئوری اظهارنظر می کند و از دنیای عملی و یک جامعه واقعی کاملا دور هست.

تا کور شود هر آنکه نتواند دید. کلا خودتون میفهمید چی میگید؟!!جامعه دانشگاهی قبل از وقوع سیل هزار بار همه چیز رو گفته ولی کسی به حرف جامعه دانشگاهی تره خرد نمیکنه. وقتی که سیل اومد دیگه باید به ستاد بحران و... مراجعه کرد.
در کدام یک از کشورهای دنیا دانشگاهها به طور مستقیم و به عنوان یک نهاد وارد منطقه سیل زده می شوند؟
آیا نهادهای مسئول از دانشگاه درخواست کمک کرده اند؟
آیا هیچ یک از مسئولان و تصمیم گیران به نظرات دانشگاهها در خصوص آمایش سرزمین، سدسازی، آبخیزداری، میریت بحران و غیره که نقش پیشگیری دارند تا کنون وقعی گذاشتند؟

چه انتظاری از دانشگاهها دارید؟!!! وقتی در شرایط عادی برای توسعه کشور از آنها استفاده نمیکنید و وقتی نظرشان را در طرح ها و پروژه های عمرانی نمیگیرد و بجای اینکه بودجه عمرانی کشور ملی توزیع گردد محله ای و قبیله ای و طایفه ای و باندی و هیئتی توزیع میگردد حالا همه را متهم میکنید؟!!! وقتی مملکت بودجه اش دست محدود افراد است همینه دیگه!!!
در جوامع پیشرفته و موفق هر کسی و هر ارگانی مسئولیت تخصصی خودش را دارد اگر تمام اشخاص مسئول تمام موارد باشند هیچ کس کار خودش رو هم انجام نمیده و میشه مثل حال و روز ما.

دانشگاهی که نخبگان را در مصاحبه ها به بازی می گیرد تا با رابطه بازی افراد مد نظر را جذب کند آیا واقعا نماینده دانشگاه است؟ چرا هیچکس به درد دل شرکت کنندگان نخبه در مصاحبه های دانشگاههای سراسری و ازاد ایران رسیدگی نمی کند؟ توقع ما از افرادی که با رابطه استاد شده اند چیست؟؟؟