جهان جای کوچکی نیست و امروز همه کشورها به منافع اقتصادی خودشان فکر می کنند. کافی است که ایران از مبادی غیر رسمی پیشنهاد نفت ارزان بدهد آیا اولا آمریکا چگونه می خواهد کنترل کند ثانیاً چگونه می خواهد جلوی آن را بگیرد. این کار آمریکا مثل ماست ریختن در دریا است که می خواهد دوغ بسازد و لذا زیاد نباید به بلوف های آمریکا این ببر کاغذی توجه کرد. اگر مسئولی از این قضیه بیم دارد نشان دهنده این است که ضعیف النفس است و بدرد مسئولیت نمی خورد. چون چهل سال ما در تحریم بوده ایم و هرچه ضربه خورده ایم از داخل بوده است (حال از ناکارآمدی مسئولین و یا از فرهنگ نامناسب ما و بزرگ کردن مشکلات) و تحریم ها بیشتر باعث رشد ما شده است
در قرآن اشاره شده است که اگر دشمنان، شما را دچار مشکلات می کنند خودشان هم دچار زیان و مشکلات می شوند و توصیه به صبر و پایداری می کند و لذا شایسته است هرچقدر آمریکایی ها به ما فشار می آورند کاری کنیم که خسارات و مشکلات آنها هم در آزار ما بیشتر شود مثلاً در همین قضیه عراق و سوریه و حمایت از اسرائیل، آمریکا و عربستان کم هزینه ندادند و کم از مالیات شهروندان آمریکایی خرج نکردند در حالی که دستاوردی هم که نداشتند بلکه بیشتر زیان کردند و باعث شد که حزب الله و گروه های مقاومت قدرتمند شوند و حضور ایران در مرزهای اسرائیل قوی تر شود و واهمه اسرائیل بیشتر شود. و یا در قضیه تحریم ها هم کم دچار مشکلات نشدند تا جایی که روسیه و چین و برخی کشورها بجز ایران (بدلیل منافع آقازاده ها) دلار را از چرخه اقتصاد خود حذف کردند.
آن زمان که دلار دلار به صدام کمک می کردند و کیلو کیلو بمب و موشک به صدام می دادند تا شهرهای ایران را بزنند و با تحریم و کمک اطلاعاتی منتظر سقوط نظام بودند هیچ غلطی نتونستند بکنند اینها هنوز ما ایرانی ها را نشناختند که با هوش و ذکاوت خود چکونه تحریم ها را به فرصت تبدیل می کنیم. حال بگذریم از این نابسامانی در اشتغال و اقتصاد که ماحصل بی تدبیری و بی کفایتی مسئولین و عدم توجه مردم به منافع اجتماعی به جای فردی است. مثلاْ هجوم برای خرید یک کالا که در حال افزایش قیمت است نمونه ای از این بی توجهی و مصداق احتکار و گناهی نابخشودنی است.