اگر صدا و سیما زیر نظر دولت بود کفن پوشان چه می کردند!

منتظر فتوا درمورد خودرو و سود بانکی نیز هستیم

این رسانه عظیم باید سیاستگزار تولید و سازندگی و خودکفایی و صادرات باشد. کارگاههای آموزشی (برق و الکترونیک . مکانیک و ماشین آلات . رباتیک و کامپیوتر و همچنین صنعت دامپروری و طیور و کشاورزی و باغداری ) باید از شبکه های اصلی پخش شود . باید این رسانه در جهت صرف فرهنگ تلاش و سازندگی و استفاده بهینه از سرمایه های کلان مالی و نیروهای جوان آماده به کار گام بردارد که متاسفانه عملکرد معکوس دارد.

اقدام انقلابی و شجاعانه در خصوص چنین برنامه هایی و مسئولین آن لازم است

درود بر تابناک.

کش فقط قمار بود تمام سریال های ایرانی بد اموزی داره وکانون خانواده ها را متلاشی می کنه تبلیغات وحشتناک بازرگانی وترویج مصرف گرایی ***الان انتظارات خانم ها در روستاها شده انتظارت یک زن درتهران بدون توجه به فرهنگ منطقه

نتیجه منطقی مدیریت متکی بر منیت و نه کیفیت (وقتی مدیر به برنامه سازی می گوید اگر مردم برنامه ات را دوست دارند بگو خودشان به تو آنتن بدهند)، مدیریت بی توجه به اقتضائات یک رسانه ، جز این نمی تواند باشد.

درود بر صدا و سیمای میلی..............

کاری به این ندارم که در دین اسلام یا در حکومت جمهوری اسلامی نسبت به این مسایل حساسیت وجود دارد و شاید عده ای باز صرفا به خاطر مشکلی که با ج ا دارند این حساسیت ها را ایدئولوژیک مذهبی و حتی املی بخواهند تفسیر کنند. ولی هرجور که این حساسیت ها بخواهد تفسیر شود واقعیتی هست که تغییر نمیکند و آن این است که جهان سرمایه داری با شدت و توان هرچه مهیب تر روز به روز بیشتر فرهنگ مبتنی بر پول خود را که میتوان آن را پول پرستی و حرص عدد و رقم نامید به خورد مردم جهان میدهد. اینکه در فرهنگ ما که زمانی کار و کوشش و نان عرق جبین خوردن ارزش بود رفته رفته در همین فرهنگ شاهد رواج و زدودن قبح به دست آوردن پول مفت و بادآورده ای باشیم که نه تنها مفت است بلکه به چرخه ای دامن میزند که در آن نظام پولی کاپیتالیستی هر روز فربه تر میشود و عده ای روز به روز نیازمندتر و به چرخه وابسته تر میشوند، این واقعا غم انگیز و مایه افسوس است. باید بدانند که حساسیت ج ا در واقع حساسیت ناخودآگاهی ایران و فرهنگ دیرینه ایران زمین و ادبیات کوشش ستا و ضدمفت خوری آن است که از طریق ادبیات فارسی در گوش و هوش همه ایرانیان همواره زمزمه شده و اکنون ج ا و مراجع به شکلی مذهبی تنها زبان واگویه این حقیقت فرهنگی و اصیلند. از سوی دیگر حقیقت دیگری است که هیچگاه تغییر نخواهد کرد و آن سرشت قمار آمیز کاپیتالیسم است که یک رکن آن بانک ها و سیستم بردگی و استثمار پولی آن است و رکن دیگرش نظام نیازسازی و مصرف هرچه بیشتر است که جهان را به سوی بن بست اقتصادی و فرهنگی اجتماعی گسیل میکند. گواه آن هم مشکلات روزافزون اقتصاد جهان است که هر روز کشورهای بیشتری را درگیر میکند و همزمان که شمار بیشتری از مردم جهان نیازمندتر میشوند عده انگشت شماری روز به روز ثروتمندتر میشوند، این نکته ربطی به غرب ستیزی هم ندارد چه اینکه در شرق عرفی که چین باشد هم شاهدیم به مراتب بدتر از غرب این روند الکوبرداری میشود. این در بنیاد یک مشکل هستی شناختی است که خود ما را هم درگیر کرده است که باید به آن آگاه شد. مسابقه برنده باش نمونه کوچکی از بازی ای است که در سطح کلان کاپیتالیسم جهانی به آن مشغول است. باید هوشیارتر بود

یک روز قمار .یک روز موسسات بانکی به نام ائمه ...................یک روز صندوق های قرض الحسنه کنار خیابان ..یک روز ............................................