بنظر می رسد دیپلماسی ما در زمینه نفتی ضعیف عمل می کند چون اگر یک قرارداد محکم و اصولی بسته شود با طرح آن در دادگاه های بین المللی طرف مقابل را وادار به پایبندی به قرارداد می کند و ریسک ترس از آمریکا و تحریم هایش را در طرف مقابل کاهش می دهد. دوم اینکه ما و عراق دو کشور همسایه با مرزهای فراوان مشترک هستیم و رابطه ما بقدری نزدیک است که براحتی می تواند تحریم ها را دور بزند

همه در جهان بدنبال منافع کشور خود هستند جز ایران

بسمه تعالی
هر تانکر نفتکشی که به سمت آمریکا بارگیری میشه نرسیده به آمریکا منهدم بشه ، بعد حال آمریکایی ها دیدن داره، بندر فجیره هم خوب بود ولی بهتره در نزدیکی آمریکا تانکرها هدف قرار بگیره....

نفت کرکوک با توافق طرفین اقیلم کوردستان ودولت مرکزی صادرات واختیارات ان به اقلیم وهر گونه تصمیم گیری در این مورد به اقیلیم کوردستان مربوط می شود وظاهر با فشار امریکا ودخالت ایران در زمان همه پرسی تا حدودی دچار مشکل شد

بارها نظرم را گفته ام كه این جماعت قابل اعتماد نيست .
تكيه بر دوستي با اين جماعت تكيه بر عمود پوسيده است.

اینهم از مشکلات ثانوی تحریم‌هایی است که امریکا بر علیه کشور ما اعمال کرده است. پس از اتمام جنگ ایران و عراق که سی سال از آن میگذرد ما هنوز هم روابط روان و مشخصی با این کشور و مردم آن و جناح‌های سیاسی آن نداریم. منافع از دست رفته ما در عراق که ناشی از عدم دریافت غرامت بوده و هست هنوز در اذهان ایرانیان زنده است. به لحاظ اعتمادی که بوده مردم فرض را بر این گذاشته اند که اگر غرامت به صورت مستقیم دریافت نشده ولی ما بازای آن و در دیگر امور تأمین و یا تعهدات آن مطابق با عرف بین الملل اخذ شده است. نفوذ معنوی ما در عراق با اعمال سیاستهای دیگر نیز قابل دسترس بوده است و یا می‌توان تصور کرد که بطور طبیعی با توجه به ذائقه و اعتقادات مشترک شیعی حاصل بوده است. بر آمدن دولت‌های مختلف در عراق مشخص شد که راه انتخابات محمل محکمی برای حفظ منافع مادی و حتی معنوی ایران نمیباشد. جریان‌های سیاسی عراق که با توجه به جمعیت مسلمان مردم آن رنگ و بوی اسلامی دارد و به تبع اکثریت شیعه جمعیت عراق و عنایت به قانون اساسی عراق دولت در اختیار شیعیان است نیز نتوانسته سیاست یکدست و مداومی را با ایران داشته باشند. تفاوت نگاه نخست وزیران عراق از نوری مالکی تا حیدرالعبادی و تا به ایران مشخص بوده است. هرچقدر ثبات و استقرار دولت‌های منتخب عراقی بیشتر شده ، نخست وزیران آن مستقل تر عمل کرده اند. احزاب عراقی نیز همین رویه را داشته اند. مقتدی صدر و حزبش که پیروز انتخابات اخیر بوده اند راه مستقل تری از ایران در صحنه سیاسی منطقه ای خود ایفا کرده اند. می‌توان گفت و ادعا کرد که بلوغ سیاسی بیشتر سیاسیون عراقی منجر به انتخابهای جدیدی برای تأمین منافع ملی عراق شده است و در این رهگذر همگرایی با سیاستهای امریکا و متحدان آن در منطقه و حتی گسترش روابط با آنها نتیجه ای محتوم خواهد بود. باید در نظر داشت که نظر ایت الله سیستانی که در عراق مستقر و مورد قبول و احترام آحاد مردم عراق اعم از شیعیان و نسیان و حتی مسیحیان عراق هستند در حکومت داری عالمان دینی منطبق با نظرات ما نیست . تاکنون مداخله ایشان در امر اداره کشور عراق به موارد خاصی همچون مبارزه با داعش و حفظ انسجام و موجودیت کشور بوده است و این افتراق نظر کمکی به حفظ منافع ایران از منظر عقیدتی- دینی نمیکند.
در جریان شلوغیهای سال گذشته بصره عملاً دیدیم که مردم آن در دادن شعار علیه ما و تخریب و آتش زدن کنسولگری ما درنگ نداشتند.
همه این موارد و بسیاری موارد دیگر که در این نوشته نمیگنجد سر فضاهایی است که باید در نظر داشت و اگر به سیالیت و دینامیک بودن صحنه سیاسی و منافع ملی کشور عراق و خودمان نیز توجه شود باید راه کارهای دیگری را نیز در نظر داشت که لزوماً از راه بازوی عملیاتی و نیابتی ایران در حفظ نفوذ ایران نمیگذرد.

کشور دوست و برادر عراق

عراقی ها از ایران فقط برق وگاز مفت می خواهند. کاش از عراق میخواستیم درعوض اب وبرق وگاز مفتی لاقل اجازه ساخت راه اهن شلمچه بصره را به ایران می دادند.تازائران ایرانی راحت به کربلا سفر کنند.

متاسفم برای کسانی که فکر می کنن ما با هدف دوستی و برادری سعی در تقویت ارتباطمون با عراقی ها داریم!
در دنیای سیاست چیزی به اسم رفاقت و دوستی وجود نداره و همه تعاملات بر اساس منافع صورت می گیره

سودی که به ما نمیرسید فقط ترددشون باعث خطرجانی ماها تو مسیر بود