در دولت روحانی با اون همه ادعا کلاه قرمزی، نود، ماه عسل و کلا هر چی برنامه پربیننده بود جمع شد

این یک نمونه از هزار است که هدف وسیله را توجیه می کند.
طالقانی ،مطهری،بهشتی کجایند ،ره بسی دور است ومقصد ناپدید

یکی از مزخرفترین سریالهایی بود که فقط یک قسمتش رو دیدم که اونم به شکل کاملا ناشیانه ای مثلا داشتن تاثییرات تحریمها رو بیان میکردن
واقعا متاسفم برای بیت المال که اینجوری دارن هدر میدنش برای ساختنی این اب دوغ خیارهایی که اسم مثلا سریال روش گذاشتن
گاندوهای سیستان همه سینه زنان رفتن که تو افق محو بشن

پس صدا و سیما یاد داد به ما خانمها که ما هم میتونیم با کلاه گیس و بدون روسری بیرون بیائیم

چرا تو خیابون یه زن اجازه نداره کلاه‌گیس سرش بذاره و بیرون بیاد؟

سینما رو با دعوا به قهقرا بردید، زمانی دهه شصت کیمیایی به حداقل امکانات سرب رو ساخت، الآن جز به جان هم افتادن و فرافکنی از اشتباهات شخصی چه حرفی دارید؟ سینمای عامه پسند ایران فیلمهای کمدی شو با هترپیشه های زن خارجی بدون حجاب پر میکنه و مجوز کران هم میگیره، کیانوش عیاری هم بره پیش اونها.
از زن و زنانگی استفاده کردن واسه منافع تجاری حاصل از سفارتخانه ها. اقتصاد رو آش و لاش کردن و افتادن به جان فرهنگ. با سینمایی که فقط دو انتخاب داره. کمدی سخیف یا ژانر فلاکت.