اختلاف این کسب درآمد را در صنعت توریسم در ترکیه و ایران جستجو کنید ، چیزی که ما صدها مرجع تصمیم گیری و اظهار نظر و کلی اما و اگر برای ورود گردشگر به ایران داریم و حالا حالاها قیاس ما با ترکیه راه به جایی نمی برد .
ریشه آن در مدیریت نا کارآمد است.
اگر کوچک بیندیشیم ریشه آن در نبود وجدان کاری در همه افراد ایرانی به هنگام تولید و یا تعمیر و یا نگهداری و ارائه خدمات است.
تا قبل از سال۹۷ درامد دلاری هر ایرانی در ماه بر اساس درامد کارگر حدود ۴۰۰ دلار بود و در ترکیه حدودا۵۰۰ دلار ولی قدرت خرید مردم ایران بیشتر از مردم ترکیه بود ولی این عدد امروز رسیده به۱۷۰ دلار و در ترکیه هم به خاطر تورم ۴۵۰ دلار با این حال اگر نگم قدرت ایران بدتر از ترکیه نشده ولی یکی شده این در حالی است که قبل از سال۹۷ قدرت مردم ایران بیشتر بود
و این خبرهای شما بیشتر حاشیه ای است وقتی این درامدها گفتم
دولت نه تنها نباید کارخانه تولید موانع باشد که متاسفانه هست، بلکه باید جاده صاف کن تولید کننده در مسیر صادرات باشد که متاسفانه نیست. کافی است بررسی مقایسه ای و مستندی صورت گیر از چگونگی وضعیت صادرات محصولات ایرانی به کشور عراق در مقایسه با صادرات محصولات ترکیه به عراق. براحتی در این مقایسه ناتوانی و سوء مدیریت متولیان امر در دولت ما و باختن قافیه در مقابل متولیان زیرک و پرتوان و پر جنب و جوش کشور ترکیه مشاهده خواهد شد. بحث قوانین نیست اینها بازی بازی کردن با ماجرا و فرافکنی است. واقعیت امر سوء مدیریت و ناتوانی متولیان امر در دولت است در مقایل توانایی و جنب و جوش فراوان رقبا در عرصه همه کشورهای اطراف ایران.
اولین مشکل نبود تکنولوژی که در چهل سال باید هزینه براش میشد نشده دوم ترکیه برای صادرات هجده درصد ارزش کالا پول به صادرکننده میده سوم در ایران برگشت ارز و فروش زیر قیمت بازار مانع صادرات میشه چهارم نبود بسته بندی استاندارد
احیانا چیزی از سرمایه گذار خارجی و ایجاد کارخانجات اعم از نساجی و پوشاک تا اسلحه و صنعت توریسم و بازار آزاد و روابط با کشورهای موثر جهان به گوش شما ..
بگذریم