مردم ترکیه انسانهای کاری و سخت کوشی هستند و حداقل روزی ده شاعت کار میکنند در حالی که اغلب مردم ایران دنبال مفت خوری و دزدی هستند

کشور ما بیش از آنکه درگیر اقتصاد باشد درگیر سیاست شده است.باید تیمی از مثلا چهل اقتصاددان وجود داشته باشند که از نظرات آنها استفاده شود.

ترکیه نفت ندارد و خام فروشی نمیکند در عوض کشاورزی بسیار مدرنی دارد هم چنین در ارائه ی خدمات با کیفیت پیشرفت زیادی کرده است در حوزه ی توریسم و گردشگری جزو کشورهای رده بالای دنیاست .صنایع غذایی و پوشاک ترکیه سهم بالایی در بازار جهانی دارد .سبک زندگی ملی خود را کماکان حفظ کرده اند دولت برای سرمایه گذاری و رونق کسب و کار قدم‌های مهمی برداشته است .این کشور عضو گروه جی ۲۰ می‌باشد .هرچند از منابع انرژی فسیلی محروم است ولی از نظر آب و هوا و خاک شرایط ممتازی دارد . حزب عدالت و توسعه در پیشرفتهای صنعتی و کشاورزی و خدماتی و دیگر حوزه ها سهم به سزایی دارد .درکل محرومیت از نفت باعث شده مردم این کشور با تلاش و زحمت گذران زندگی کنند و نتیجه ی این تلاشها باعث شده این کشور در مسیر توسعه ی پایدار گامهای بلندی بردارد .

اين كه در ايران صدور مجوز كسب و كار سخت است دليل دارد. اكثر كساني كه مدعي سرمايه گذاري و كسب و كار هستند رانتخواراني هستند كه دنبال دريافت زمين و تسهيلات دولتي هستند و بعد از گرفتن آن، با لطايف‌الحيل و تغيير كاربري و هزار ترفند ديگر از انجام كار سرباز مي‌زنند. همين ترديد جدي در اهليت و صلاحيت اين به اصطلاح سرمايه‌گذاران همين باعث شده در دستگاه‌هاي دولتي بدبيني جدي به مدعيان سرمايه‌گذاري وجود داشته باشد وگرنه اگر دستگاههاي دولتي بدانند كه طرف واقعاً اهل كار و سرمايه‌گذاري است. شك نكنيد همكاري مي‌كنند.

برای اینکه مسئولان نا کلید به دست هستند و خزانه را خالی می کنند هرکس بفکر جیب خود است و بس. حالا شاید چند نفر اینطور نباشند. آقایان لطفا صندلی ها را به متخصصین دلسوز بدهید.

اینهمه ساحل و دریا و طبیعت زیبا در اختیارمون هست که میلیارد ها دلار ازشون میشد درآمد داشت ولی وقتی هنوز عقب رفتن روسری و مانتوی جلوباز برامون عجیبه هیچ حرفی باقی نمیمونه.

ما حتی زمان کورش هم بخاطر اینکه همه دنیا مال ایران بود صادرات نداشتیم واسه همین بلد نیستیم دیگه نمیشه گفت کجا بودیم به کجا رسیدیم

بازرگان ترک با. بابای خارجی مبارزه میکنه
اما بازرگان ایرانی تازه بعد از غلبه بر رقبایش در خارج باید با سیستم دولتی مبارزه کند

غیر از مورد تسهیل قوانین عوامل بنیادی دیگری هم هستند
مثل اقتصاد آزاد
رانتهای دولتی
چاپ پول بدون پشتوانه و ایجاد تشویش در بازار و سودآوری دلالی بیشتر از تولید
خروج سرمایه از کشور به دلیل اشکالات بنیادین در قوانین کشور
خروج سرمایه به دلیل ناامنی سیاسی
به غیر از مورد آخر ( به خاطر شرایط کشور ) بقیه قابل حل هستند

تابی جون خیلی ساده هستش
نمیخواد لقمه رو بپیچونیش.

وقتی یه کشور رو تحریم می کنی به مرور صادرات اون کاهش پیدا میکنه
وقتی برای صادرات آزاد باشی و بتونی محصولت رو آزادانه توی دنیا عرضه کنی و مشتریان خارجی بدون استرس بیان و محصولت رو بخرن نتیجه این میشه که تولید ناخالص بالا میره
این یک واقعیت هستش.
وقتی نتونی محصولت رو به خارج عرضه کنی پیشرفتی نداری. به این دلیل که ظرفیت داخل کشور تمام شدنی هستش.
یعنی 80 میلیون هدف داشته باشی بهتره یا 6 میلیارد هدف!!!!!!!!