قابل توجه منتقین محترم .. فکر کنم خلی توقعتون رفته بالا و به قول معروف باورتون شده .. فراموش نکنیم اون زمانی که تیم های ایتالیا و لهستان و برزیل و روسیه و ... مدال های المپیک را درو میکردن ، بازیکنان والیبال ما آرزو داشتن بازی های این غولها را از نزدیک ببینن .. نهایت آرزوی ما بردن چین و ژاپن و کره بود که الان برامون شدن دست گرمی و بازی کردن با غولهای اروپایی و شکست دادن اونها هم دیگه برامون ناممکن نیست ..

نباید توقع داشته باشیم که تیم ما جزو 4 تیم اول دنیا باشه .. همین که این روند حفظ بشه و ما همیشه جزو 8 تیم برتر دنیا بمونیم و همیشه تیم اول آسیا باشیم بسیار عالیه ..

هدف اصلی ورزش این نیست که یک تیکه طلا یا یک تیکه حلبی به اسم جام بهمون بدن و دلمون به این خوش باشه .. هدف اینه که روند مثبت موجود حفظ بشه تا نوجوانان و جوانان با دیدن بچه های ورزشکار ، بجای اینکه به سمت مواد مخدر و فحشا و وقت تلف کنی کشیده بشن ، به سمت ورزش بروند و همین امر باعث ایجاد سلامتی و نشاط در جامعه بشه

بدن بچه ها خالی کرد.
ما ایرانی ها وقتی بی معرفتی ببینیم وامیدیم. باید بچه ها رو آماده میکردن.
اون آمریکایها انگشت رو همون گذاشتن.
کافیه
مرد هستن ولی به مولی. شیر ایران

همه چیز عالی بود و رسیدن به این سطح از رقابت ها و قرار گرفتن در رده پنجم با اختلاف بسیار اندک از بهترین تیمهای دنیا نشان از تلاش و زحمات بی دریغ مربی، همه اعضای کادر فنی و بازیکنان دارد.
در کنار این انتقاداتی هم مطرحه. نبود جایگزین مناسب برای اعضای اصلی تیم که باعث خستگی ستاره هامون میشه، ناهماهنگی بین بازیکنای جدید و با سابقه، سرویس های ضعیف و پراشتباه نسبت به سایر قدرت ها، مربی که در برخی جاها فقط نقش ناظر رو داشت، روحیه جنگیدن تا امتیاز آخر در زمان ولاسکو دیگه به چشم نمیخورد، امتیاز رو سخت بدست میاوردیم و آسون تقدیم میکردیم. نبود بازیکنانی چون عادل غلامی، مهدوی، میرزاجانپور، مرندی، شهرام محمودی، و... جای تعجب داشت.

در ست پنجم و اون دعوایی که درست شد و وقفه بازی، درحالیکه ما 8 بر 5 جلو بودیم باعث شد نظم شکننده تیم ما بهم بخوره، و ورود بازیکن های ما به فاز اعتراض به داور، تمرکز اونهارو بهم زد.
من نمیگم مربی ما از نظر فنی ضعیف بود، ولی از نظر مدیریت بازی واقعا ضعف داشت. اونهم در این نقطه بسیار حساس، ست پنجم بازی مرگ و زندگی، هیچکاری نکرد و باعث شد بازیکن ها با داور بحث کنند، انهم در ست پنجم که دیگه انرژی و رمقی برای بازیکن نمونده.
به نظرم اگه ما ست سوم رو میباختیم شاید حقمون بود، ولی حالا که در ست پنجم 8 بر 5 جلو بودیم و این مساله پیش اومد، مربی مقصر هست که درخواست بازبینی نکرد و باعث این جدال بازیکن ها با داور شد و تمرکز تیم از بین رفت.

خیلی خیلی خیلی بهتر از فوتبال و کشتی

بر قله افتخار ایران قرار دارند.

آفرین به غیرت و بازی های جذابشان

خوب و نه عالی
شاید پوشالی و توخالی، چون بازی‌ها که جدی‌تر شد از همون تیم‌هایی که برده بودن، باختن!!!

به نظر من خیلی عالی و باغیرت بازی کردند. بزرگترین تیم های دنیا با سابقه های خیلی درخشان واقعا با ترس جلوی ایران بازی می کنند. یادمان باشد که با وجود امکانات خیلی زیادی که فوتبال داره، هنوز مطمئن نیستیم که جلوی تیم های آسیایی هم بتوانند پیروز شوند و یا با یک پیروزی هم کلی تشویق می‌شوند در حالی که در والیبال با امکانات کمتر، تمام تیم های بزرگ دنیا رو حداقل یک بار شکست دادیم و این خیلی موجب افتخاره.

خوب بودند ولی نمیدانم چرا تیم های ما در مراحل بلاتر کم میاورند حتی مقابل همان تیم هایی که در مراحل پایین تر آن هارا شکست داده اند .... احتمالا بحث روانی و بحث قوای جسمانی می باشد .... از طرفی به نظر من مربی فعلی والیبال از قدرت و بینش خیلی بالایی برخوردار نیست و نمیتواند تاکتیک های حریف را خنثی کند. البته این نظر منه ...باید دید کارشناسان چه تشخیص میدهند ولی باید کاری کرد تا باختن عادت نشود و اعتماد به نفس کاهش نیابد.

به گونه ای تیم های ما از خودباوری زیادی برخوردار نیستند.

1- انصاف این است که تیم ما در دریافت و سرویس بسیار پیشرفت داشته است و این نمی تواند بدون کادر مربی خوب صورت گرفته باشد.
2- کل تیم مدریتی ما از نظر کنترل بازی و عملیاتی روانی ضعیف بود نه فقط سرمربی!
3- تیم خسته ما اگر هم به دور حذفی صعود می کرد بعید بود بهتر از چهارمی را بدست آورد. تیم در حمله به مشکل برخورد کرد.
4 - در کنار خستگی و عدم مدیریت روانی، متاسفانه در ست پنجم بازی با برزیل، داور کاملا بازی را برای حریف درآورد و تیم ما هم نتوانست بر احساساتش غلبه کند.

فراموش نکنیم در مرجله مقدماتی غول هایی مثل ایتالیا ، لهستان ، روسیه ، صربستان ، بلغارستان و تیم های قد بلند و قدرتمند و سرسختی مثل آلمان و کانادا و آرژانتین را شکست دادیم و در هر دو بازی با برزیل تا آستانه شکست این تیم سوپر حرفه ای هم رفتیم که برزیل توانست در هر دو بازی با جنگ روانی و حرفه ای گری مربی خود ما را در ست پنجم شکست دهد

در مرحله فینال هم به دلیل خستگی و فرسودگی تیم باختیم که این مورد هم به نبود زیرساخت های ورزشی مناسب در ایران و سرمایه گذاری اندک در بحث ورزش همگانی و ورزش مدارس بر می گردد که باعث می شود بضاعت تیم های ملی ما در همین حد محدود به چند بازیکن شاخص باقی بماند .. تیم های برتر والیبال دنیا دارای دو تیم آماده هستند که این امر بخاطر بازیکن سازی در لیگ ها و زیرساخت های ورزشی مدرن آنها است

به هر حال خسته نباشید به تیم ملی و دست اندرکاران مربوطه و به امید حفظ روند مثبت موجود