آیا واقعا از مشمولان غایب مسن و به اصطلاح پیره سربازان خجالت نمی کشید؟
آیا پاسخ یک اشتباه یک اشتباه بزرگتر است؟
آیا یک مشمول غایب بالای سی سال چه مجرد و چه غایب از لحاظ روانی و جسمانی توانایی یک جوان هجده و بیست ساله را دارد؟