اون آقای ناشناس یک صفحه مطلب در حمایت از برجام و مذاکره با آمریکا نوشته معلومه که دل پری داره. بنده خدا دولت در این ۶ سال هر کاری دلش خواسته کرده. امثال بنده فقط در حد یک کامنت انتقاد کرده ایم. دهها روزنامه طرفدار دولت در حمایت از برجام مطلب نوشتند. تنها یکی دو روزنامه در مخالفت با برجام مطلب می نوشتند که از نظر تعداد قابل مقاسسه نیستند. حتی توصیه های رهبری هم به کار گرفته نشدند. دولت و تیم مذاکره کننده با ادبیات منقلی به منتقدین حمله کردند. حاضر شدند با نهاد قدرتمندی مثل سپاه درگیر شوند. حتی تا پس از انتشار متن انگلیسی برجام توسط خارجیها هیچ قسمتی از برجام را در اختیار ملت ایران قرار ندادند. متن فارسی که بعدا منتشر شد با متن انگلیسی آن تفاوت داشت. کوچکترین توجهی به نظرات دیگران نکردند. هیچ یک از توصیه های رهبر را به کار نبردند. در طول مذاکرات همیشه از موضع ضعف صحبت کردند: نداریم، خزینه کشور خالی است، تحریمها کمرایران را شکسته، با این حرفها به طرف مقابل پیام دادند که تحریمها داره ایران را از پا در میاره. خوب در آمریکا هم در حزب دموکرات و هم در حزب جمهوریخواه آدمهای زیادی هستند که با دریافت این سیگنالها از طرف ایران مخالف برجام بشوند. آنها با خودشان فکر می کنند اگر فقط چند ماه دیگه تحریمها ادامه پیدا کند کار ایران تمام می شود به همین دلیل حتی اوباما هم از برجام خارج می شد. نیازی به ترامپ هم نبود. وقتی رییس ما بگوید خسته شدیم ۴۰ سال جنگ و فشار و تحریم تا کی این جوری ادامه بدهیم. دشمن هم جری تر می شود. بعد از امضای برجام خود رییس با نیش و کنایه با منتقدین برجام صحبت کردند: چه جور آب و صابونی بیاریم دست و صورتون رو بشورید، کاسبان تحریم، شما بلدید چه جور مذاکره کنید؟، در حالیکه آمریکا هنوز در برجام بود مرتب سطح تحریمها را افزایش می داد و دولت ما کمامان مشغول جشن پس از برجام بود. هر روز بخش جدیدی یا اشخاص جدیدی به لیست تحریمها اضافه می شد و اینها همه در زمان دولت اوباما بود. تنها یک روزنامه در ایران انتقاد می کرد. بقیه فقط تایید می کردند و امثال این آقا را فریب می دادند. خلاصه شما را تا رسیدن به چشمه آب و باغ سیب و گلابی هنوز هم که هنوز است وعده می دهند و شما حتی حاضر نیستید لحظه ای فکر کنید که این افراد در کیسه برای خود آب ذخیره کرده اند و شما تشنه لبان را با سراب فریب می دهند.
دستاورد مذاکره قبلیت چی بوده؟اصلا نمیخایم برای گذشته ها عزا بگیریم،بهرحال اونوقت به هر دلیلی مذاکراتی شد،الان که نتایجش رو دیدی،الان که فضاحتش رو دیدی،تحریمها ده برابر شد بدون اینکه ما حتی یک بمب اتمی ساخته باشیم،یه سنگی انداختین تو چاه،صدتا عاقانمیتونن درش بیارن،بیخودی پای تعهداتی روامضا کردین که نمیشه به راحتی ازش خارج شد،بند و زنجیر نالارم بستین به پای کشور،بدون هیچ دستاوردی،حتی این اصلاحطلبان ،حتی منتقدین و معاندان نظام ایران هم میدونن که مذاکره و حرف مذاکره الان چیزی جز خفت و شکست و بدبختی نیست، بازم نظر میده هی نظر میدن،،هموطنه دیگه،چیکارش کنیم که بعدش خودمون غصه و عذاب وجدان نگیریم؟ با این همه دشمن خارجی،سر پا هستیم اما این داخلیها امان ازین داخلی ها،ای فلک ای خدا ای طبیعت،،در شرایطی که با چندین دشمن در چندین جبهه میجنگه ایران،اینها خنجر میزنن،اینو بفهم که اونی که میجنگه،از زندگیش سیر نشده،اونم رفاه دوست داره،اما راه دیگری نیست.بخدا راه دیگری نیست یامیجنگیم و پیروز میشیم یا نمیجنگیم و نابود میشیم،حالت میانه ایمتصور نیست چرا که ایران بیش از حد قوی و بزرگ و قدرتمند شده،هیچ راه میانه ای در ذهن هیچ دوست و حتی دشمن خارجی وجود نداره،کاش یک موی نصرالله و حوثی ها در تن ما بود،که اینطور جواب خون هم میهنانمون رو نمی دادیم.به خاک ایران سوگند،شرمم میشه از رزمندگان و خانواده شهیدان راه ایران.فقطاگر یک هفته در کویر تفتیده میجنگیدن می فهمیدن،ارزش اینکار چقدره و چقدر سخته و شیرمردی و شبرزنی میخاد برای دیگران و خاکت سینه سپر سرب داغ کردن