متأسفم برات آقای سعید ملایی. شما ورزشکار بی فکر و سطحی نگری هستی که رنگ مدال طلا چشمات را کور کرده. آقای سعید ملایی مطمئنم یک روزی برای این کاری که کردی پشیمون میشی ولی چه فایده. مطمئنم یک روزی وقتی این هیجانات و التهاب ها فراموش شد و در تنهایی خودت نشستی به مردانگی خودت شک خواهی کرد. سیاست به کنار، تو شرافت و انسانیت و غیرت را هم کنار گذاشتی و بخاطر یک تکه طلای بی ارزش همه چیز رو لگد مال کردی. خبر نداری صهیونیست ها چطور مردم کشور خودت رو ترور می کنند؟ خبر نداری چطور بیت المقدس را غصب کردند؟ خبر نداری چطور زن و بچه های بی دفاع فلسطینی را زیر آوار ساختمان ها کشتار می کنند؟ سئوالم اینکه که مگه تو انسان نیستی مگه تو ایرانی نیستی که حاضر شدی چنین خیانتی بکنی و اینهمه هزینه برای این کشور و مردم بتراشی. مگر تو در این کشور رشد نکردی؟ پیشرفت نکردی؟ مگر از بیت المال و از جیب این مردم برای تو هزینه نکرده اند؟ چطور حاضر شدی خوراک اجنبی ها بشی و از صبح تا شب تو بوق و کرنا بکنند و اینجوری ما را تحقیر کنند؟ والله تو همه ادیان از مسلمان و مسیحی و یهودی و زرتشتی و بودایی و ... که حساب بکنی حمایت از مظلوم و عدالت سفارش شده. من موندم تو به چه دین و مرامی هستی؟ به چی اعتقاد داری که اینجوری حاضر شدی همه رو به سخره بگیری و بعدش در مصاحبه هات مذبوحانه دم از برابری انسان ها و صلح و برابری بزنی. متأسفم برات.
چرا هزینه این تاج گل های چند صد هزار تومانی صرف رسیدگی به فقرا و نیازمندان نمی شود؟
وقتی که صدا و سیما که دانشگاه ملی است اینگونه رفتار می کند وای به حال مردم