پدرومادرها وقتی بین بچه فرق میزارند ورفتارهای تبعیض آمیز برحسب جنسیت یا فرزندان خود دارند میتواند زمینه دلخوری و بدبینی را بین آنها ترویج دهد که غالبا" در بزرگسالی به کینه و تنفر ناخواسته آنها نسبت به یکدیگر تبدیل میشود.حتی این دلخوریها نه تنها بین خواهروبرادر پیش میاد بلکه بین خواهران و بین برادران میتواندوجود داشته باشد ودر سطح وسیعتر هریک ازاین بچه ها در اجتماع نسبت به دیگران ناخواسته احساس بدبینی و ناسازگاری خواهندداشت که خودشان نمیدانند چرا از کسی بدشان میاید ولی تمام اینها ریشه در همان رفتارهای غلط پدرومادرها در دوران کوردکی دارد..

اجتماع خود ابستن چنین تفکری میباشد

امیدوارم که این انشا واقعی نباشد اما اگر این واقعا انشای یک پسر 12سال است بهتره خانواده از الان به فکر روانکاوی و درمان و باشند تا در آینده به خاطر همین نفرت شاهد تجاوزها و شاید قتل‌های سریالی زنان و دختران نباشیم

خوب نوشته

وای به حال جامعه ما. به کجا داریم میرویم. وقتی جداسازی را از مهد کودک و دبستان شروع میکنید باید منتظر چنین عواقبی هم باشید.

از نظر روانشناسی باید بررسی شه طبیعی نیست

اگر برای این کودک احتمالی (چون متاسفانه خیلی از زن ها و مردها و بچه ها در فضای مجازی به ترتیب مرد، زن و بزرگسالند) کمی روشن می کردند که مادرش که برای او از همه دنیا عزیزتر است، یکی از همین دخترها بوده خیلی زود می فهمه در اشتباه است.

این بچه اگه دو زار شعور داشت چنین انشایی نمی نوشت اگه می دونست بدون وجود دخترا زندگی وجود نخواهد داشت پس بزارید به حساب نادانی و بچگی همین بچه سه سال دیگه چنان برا دخترا موس موس خواهد کرد که تشنه برای آب در برهوت

اقا من میگم این تو محلشون دختر ندیده بیاید دو تا از این دخترانی محل مارو بهش نشون بدید ببینید چتوری میفته دنبال تون

دروداز خراسان کهن بر کارکنان تابناک،... بسیارکارخوبی کردید که نامه این پسربچه را به اشتراک گذاشتید، بعنوان یک روانشناس، نظریه جایگاه جنسیت را بسیارعالی توضیح دادید،متشکرم...من هم نظری کوچک را یادآوری کنم، ممکن است این کودک ۱۲ساله احساس تبعیض رفتاری را در خانواده پیداکرد ه ونسبت به خواهرش حس خشم پنهانی به جنسیت مونث بودن را در انشایش انتقال داده زاشد، والدین اینگونه کودکان باید مراقب باشند، هرگز حس تبعیض گذاشتن را در میان فرزندانشان انتقال ندهند، و به حس رقابت ناخودآگاه فرزندان خود دقت کنند!