کاش زمان پنجاه سال به عقب باز می گشت تا این پرویزخان ما بتونه برای یک دقیقه هم که شده با افرادی امثال بهروز وثوق و بیک ایمانوردی و... بازی کنه تا دلش خنک بشه تا چنان نشه بازی در فیلم هایی مثل آژانس شیشه ای را از یاد ببره و به فراموشی بسپاره کاش می شد کاش.
آقای پرستویی کسانی تو را بزرگ می شمارند و می شناسند که مربوط به نسل های قبل هستند مثل خود و با فیلم هایی مثل آژانس شیشه ای و.... تورا بزرگ می شمارند نسل امروز نه از محتوای فیلم های قبلی تو سر در می آورند و نه بازیگرانش را می فهمند پس انتظار نداشته باش که امروز اگر چندتا فیلم مثل همین مطرب بازی کنی نسل امروز هم تو را به همان اندازه پیشینیان تو را بزرگ بازیگران خواهند شناخت. پس به بیراهه نرو و بچسب به همان اعتبار گذشته خود که چنانچه این مسیر جدید را ادامه بدی دیگر برای هیچ دوره بزرگ نخواهی بود هم گذشته را از دست خواهی داد هم آینده بازیگری و مطرح بودنت را.
دوره این خواننده های لس آنجلسی تمام شده ودیگر کسی از آنان باقی نمانده و تقریبا تک تک آنها رخت به سرای باقی انداخته اند قدری دیر شده برای تطهیر این خواننده ها و بازیگران دهه پنجاه آقای پرستویی باید زود تر دست به کار میشد. آقای پرستویی بگزار امثال مجید صالحی جوان با بازیگران جوان این دوره ای فیلم بسازند تو هیچ ربطی به دنیای امروز اینان نداری تو مال دوره منی و خیلی هم بزرگ بودی و هستی حال ما را و گذشته خود را بد نکن بمان بر سر همان عهد و مودت قبلی بمان و متعهد بمان مثل ابراهیم حاتمی کیا و مطمعن باش اقبالی از سوی عده ای از جوانان امروز هیچ وقت با تو یار نخواهد شد. هر چهه داری به همان عقیده ای ربط دارد که بین تو حاتمی کیا و... مشترک بود.