بیایید فرض کنیم که این زوج عاشق، بخواهند بین دو کشور ایران و صربستان، دست به انتخاب بزنند. اگر هدف آنها صرفا ادامه دادن فعالیت ورزشیشان و گرفتن مدال باشد آنگاه این آقای ایرانی می تواند بدون اینکه نیاز به هیچ گونه تغییری باشد به راحتی در کشور صربستان با شرایط گذشته (و شاید هم شرایطی بهتر) تمرین کند و شاید مزایایی بهتر نیز دریافت کند اما اگر خانمش می خواست به ایران بیاید (تابعیت ایران را اخذ کند) مساله اول این بود که آیا او صرفا با سوابقش می توانست عضو تیم ملی بانوان ایران شود چون در کشور ما ملاک ها صرفا ورزشی نیستند. مساله دوم این بود که او تغییرات بسیاری را هم به لحاظ نوع پوشش و هم به لحاظ امکانات ورزشی و ... را تحمل می کرد. این یک دو دو تا چهارتای ساده است و قطعا این دو ورزشکار بین دو گزینه ی پیش رو، آن گزینه ای را انتخاب کرده اند که کم دردسرتر و پرمنفعت تر بوده است. اعمال فشار بر این افراد برای ممانعت از خروج آنها از کشور و تابعیت ایران شاید آنها را به طور کلی از شرایط مسابقه و مدال آوری خارج کند و بشود مصداق این ضرب المثل که نه خود خوری نه کس دهی، نفله کنی....
نمی شود که هر گاه فردی نخبه خواست از کشور خارج شود پدر و مادر و خانواده اش و اموالش را تحویل دهد که از بازگشت او به کشور مطمئن شوند. ورزشکاران هم مثل سایر افراد ملت حق دارند که از کشور خارج شوند و یا تابعیت کشور دیگری را انتخاب کنند. مثل پزشکان و مهندسان و ثروتمندان و ... که مهاجرت می کنند و البته برای برخی از این افراد هزینه هایی به مراتب بیشتر از یک قهرمان ورزشی انجام شده است.
به جای وضع قوانین شرایطی رو فراهم کنید که:
1- مردم به کشورشون عرق داشته باشن نه اینکه همه چیز رو تیره و تار کنن...
2- شرایطی رو در مملکت ایجاد کنید که از تحصیلکرده و ستاره ورزشی و سینمایی و .... تا ضعیفترین قشر جامعه در آرزوی ترک وطن نباشن
فدراسیون های مختلف نیاز به اوردن چند عدد مدال رنگارنگ دارند که بودجه سازمان خودشون رو توجیه کنند و دوما پرچم و سرود ملی را در کشورهای دیگر به اهتزاز درارن
انها نیاز به این مدال ها دارن چون کشور که کلا بسته و با هیچ جا ارتباط تداره فقط در این میدانهاست که خودی نشون میدن وگرنه در ۴۰ سال گذشته میلیونها ایرانی مهاجرت کردند و کک اقایون هم گزیده نشده سندش المپیادی ها و فارغ التحصیلات بسیاری از دانشگاه ها ست که در دنیا پخش هستند اصولا کشور ما مهاجرین رو از خود نمیدانند و عبارت راه باز جاده دراز رو بکار میبرد انها فقط افراد خاص که خودی ها هستن رو نیاز دارد.
تو آینه به خودتون نگاه کنید. دلیلش روبروی چشم شماست.
بدنر از این هم خواهد شد. کشتی سوراخ شده رو هرچه سریعتر ترک کنی بهتره وقتی ناخدا کلا پرته و به حرف کسی گوش نمیکنه. میگه سوراخ کار نهنگ هاست و اصلا متوجه نیست که خودش نهنگ اصلیه.