کدوم اول آسیا ؟ دلتون خوشه ها .. توی اون چند سالی که اول آسیا بودیم کدوم جام معتبر ملی و باشگاهی آسیایی را بردیم ؟؟ اوج هنرمون صعود به جام جهانی و حذف در همان مرحله اول بود .. البته دست کیروش درد نکنه حداقل دستمزد خودشو با صعود به جام جهانی در میاورد ولی تیم کیروش فقط یک خط دفاع 11 نفره داشت که با خوردن اولین گل ، از هم فرو میپاشید ..
فوتبال ما هنوز آماتوره .. هنوز یک ورزشگاه استاندارد و حرفه ای نداریم .. مدیران غیر فوتبالی پدر فوتبال ایرانو درآوردند همونطور که بقیه مدیران سیاسی و غیر متخصص پدر همه جا رو درآوردن
قطر که یک کشور بند انگشتیه توانست با حداقل سرمایه گذاری و مدیریت علمی و تخصصی ، جام ملت های آسیا را کسب کنه ولی ما با این همه ادعا و اهن و تولوپ ، 40 ساله که در حسرت این جام موندیم بعد دلمون خوشه که بالاتر از ژاپن اول آسیا بودیم در حالیکه تیم های ژاپنی و کره ای و عربی در همان سال هایی که ما اول آسیا بودیم مشغول درو کردن جام های معتبر آسیایی بودن
جای فوتبال ما با بیشترین ارفاق ، بعد از ژاپن و کره و استرالیا و عربستان و امارات و قطر و عراق ، هفتم آسیاست چون 30 ساله که نتونستیم جام باشگاهی آسیا را ببریم و بیش از 40 ساله نتونستیم جام ملت ها را ببریم ولی این کشورها تونستن
اصولا مسئولین ما در زمینه آمار و البته انحراف آمار ید طولایی کسب کردن. سالی ده درصد بیکاریمون کم میشه. سالی بیست درصد از معتادین کم میشه. سالی ده درصد امید به زندگی افزایش پیدا می کنه. اما خداروشکر این آمارسازی فقط در زمینه مسائل داخلی نیست. ما رتبه برتر تولید علم رو داریم. می دونین چرا؟ چون داریم یه مشت مقاله می دیم که هیچ چیش به مردم و زندگی نمیرسه. فقط میخوابیم تو باد تولید علم کنندگیمون و خوشحالیم. جاهای دیگه به فکر حل مشکلاتشون هستند و کنارش از تحقیقاتشون مقاله می دن. ما هدفمون رو گذاشتیم تولید مقاله که بگیم داریم مرز دانش رو جابجا می کنیم. بعد پراید تولید می کنیم. این فوتبال هم همینه. باید دید ملاک و معیارها چیه.
متاسفانه مدیران ورزشی همواره نتیجه گرا بوده اند و علیرغم وجود تیم های ورزشی در سنین پایین، هیچگونه برنامه مدون علمی و آکادمیک به دور از حاشیه هایی مثل رانت و پارتی بازی در زمینه تربیت استعدادهای ورزشی کشور وجود ندارد.