هفت تا ملاک اعلام کردند مثل مشاغل خاص، ماشین چند صد میلیونی، خونه بالای نهصد میلیون، سفرهای خارجی، حقوق بالای شش میلیون برای خانوار سه نفره...
یعنی با این ملاکها، ما که فقط شرط حقوق بالای شش میلیون رو داریم و بقیه ملاکها رو نداریم، هم رده قرار میگیریم با کسی که درآمد چند صد میلیونی داره، خونه ی چند صد میلیاردی در شمال شهر داره، ماشین پنج میلیاردی سه تا دارن، کارخونه داره و ....
و این عین ناعدالتی است.
همه باید دریافت کنن به جز 4 درصدی ها
یکی رو میشناسم حقوقش دو میلیونه با سه نفر عائله ولی چون خونه اش در جریان گرانی ها گرون شده و الان یک میلیارد قیمتشه، بهشون یارانه معیشتی تعلق نگرفته. آخه خونه مگه وسیله ی امرار معاش هست؟ خونه محل سکونته. این بنده خدا نمیتونه که هر موقع برای خرید گوشت و مرغ پول نیاز داشت چند تا از میلگرد های خونه رو دربیاره و بفروشه
دقیقا. قبلا هم به همه مردم داده میشد ولی ناعادلانه داده میشد یعنی ثروتمندا بهره ی بیشتری میبردند. ولی الان باید به تساوی به همه داده بشه چون ملاکهای حذف، اصلا منطقی نیست. مثلا خانوار چهار نفره با حقوق هفت میلیون که چیز دیگه ای ندارن حذف شده و یه خانوار چهار نفره با درآمد میلیاردی که سه تا شاسی بلند دارن هم حذف شده!
کنترل قیمت ها در زمان بحران اقتصادی ضروری است و در چنین حالتی بازار آزاد معنی ندارد.در زمان جنگ از طریق کوپن کالاهای اساسی و کنترل قیمت دیگر کالا ها این امر بخوبی انجام شد و با ان تجربه نباید کار سختی باشد مگر این که در تضاد با منافع بعضی باشد.
بر اساس شاخصهای جدولی که تنظیم نموده اند، در مورد هفتم آن می گویند که افراد تکنفره که مجموع درآمدشان بیشتر از چهارمیلیون تومان باشد، یارانه ی معیشتی به آنها تعلق نمی گیرد. این جای اشکال دارد، طرف نه خانه دارد، نه ماشین، نه وسایل زندگی، نه ازدواج کرده، مستأجر هم هست و مشکلات دیگر هم دارد و میزان حقوقش هم بسیار کم است، تمام دارایی اش را پس انداز نموده تا مثلا“ بتواند با سود آن به مقدار معینی که رسید با این تورم افسارگسیخته و گرانی مرتب کالاها، خانه اش را بسازد، حال این اگر این فرد مجموع درآمدش به چهار میلیون رسید، آیا نباید یارانه ی معیشتی بگیرد؟ اینها اموری نسبی هستند که باید همه باهم مدنظر قرار گیرند. نه اینکه بر اساس یک شاخص تصمیم گرفت.
حقوقم وزارت کاریه
ولی کمک دولت شامل من نشده ولی به کارت رییس شرکتمون واریز شده