درباره نکته اول؛
رسیدگی به فقر و وضعیت فقرا در سطح ملی "به هیچ وجه" وظیفه هنرمندان و مشاهیر و فعالان سیاسی و مدنی نیست. این وظیفه "صرفا" بر عهده دستگاه حاکمیت است و وظیفه دیگران نسبت حکومت، مطالبه گری است. اگر هم حرکتی از جانب بعضی اشخاص نسبت به فقرا -و نه فقر- انجام میگیرد صرفا یک فضیلت است نه وظیفه ای در جهت مطالبات ملی.
درباره نکته دوم؛
بسیاری از افراد و گروههای مردمی مؤثر در انتخاب برخی مقامات سیاسی بابت این موضوع عذرخواهی و توبه کرده اند گرچه همه آگاهیم که در این واویلای مملکت کاری از این افراد و گروهها در جهت اصلاح امور ساخته نیست. اما نکته اصلی اینجاست که کدام یک از نهادها و مقامات کاملا غیر انتخابی -که دست برقضا تأثیر ایشان در رسیدن به وضع موجود بیشتر از دیگران نباشد اصلا کمتر نیست- و هوادارانشان در تمام سالهای پس از پیروزی انقلاب خود را پاسخگوی اوضاع پریشان کشور و ملت دانسته اند؟
درباره نکته سوم؛
تمام آه و فریاد مردم و جامعه مدنی ایران پس از غائله آبان 98 در واقع فریاد مظلومیت و حق خواهی تمام افرادی است که "به ناحق" آسیب دیدند. این مرزبندیها در بین مردم ایران محلی از اعراب ندارد.
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۶:۳۸ - ۱۳۹۸/۰۹/۱۱
درود بر شما
جواد
||
۱۷:۱۲ - ۱۳۹۸/۰۹/۱۱
آفرين ، واقعا حق مطلب را ادا نمودي ، يك مطلب نيز بنده اضافه نمايم ، از قديم گفته اند تربيت را بچه از والدينش آموزش مي بيند و مردم از حكومت ، چرا در ژاپن و كره جنوبي و يك سري كشورهاي ديگر فرهنگ عذرخواهي وجود دارد ولي در مملكت ما نه ، حداقل اگر پوزش نمي طلبند و حلاليت نمي خواهند به اشتباهات اين چهل ساله خود اعتراف كنند تا مردم نيز با ايشان در زمينه هاي ديگر همراهي كنند
ظاهرا عامل اصلی ان کارگردان سیاه نما از جامعه ایرانی است که اسکار گرفت و الان هم در خارج است و انگار هماهنگ شده است که دو هفته بعد اظهار نظر کند و عده ای هم همراهی ایشون کنند ادم یک وقت فکر می کند عامل تحریم ها این ها هستند که فشار بیشتری می خواهند بر مردم بیاید
نیروهای امنیتی و حکومتی به اندازه کافی در صدا وسیمای میلی با بودجه های بیت المال منبر درست میکنن و دادو فریاد می زنن ولی صدای مردم مظلوم و ستم دیده مجوز پخش نمیگیره
پاسخ ها
ناشناس
||
۱۷:۱۶ - ۱۳۹۸/۰۹/۱۱
خخخه مردم
چیزی در این بین به یغما رفت مردم بودن که اشوب گرها ان را به فنا بردن
در یک کلام آسمون ریسمون به هم بافتی که خودتم نفهمیدی چی گفتی ١_ سلاح گرم در دست که بوده؟ به قول شما اشرار؟ مامورین؟ یا مردم؟ از فرض سوم شروع میکنیم اگر دارندگان سلاح را مردم بدانیم باز باید به چند سوال پاسخ دهیم چه کسی مردم را مسلح کرده که این دستگاه عریض وطویل اطلاعاتی از آن غافل مانده چند درصد از مردم مسلح بودند وآیا کشته شدگان از مسلح ین بودند؟ آیا مسلح ین سازمان یافته بودند در این صورت اقدامات قبل وبعد انها چه بوده یعنی باور کنیم که مثل شهاب سنگی ناگهان از آسمان به زمین فرود آمدند؟ این کلاف سر در گم نیست اما سر آن جای است که فعلآ نمیتوان به سراغ آن رفت
خجالت اور بود وقتی متن های کپی شده ان ها را دیدم که سراسر ....