چند تا علت داره که با ۳۰ سال سن ازدواج نمی کنم
اعتقادم اینه زاد و ولد در حال حاضر ظلم به اون بچه ای هست که بوجود میاد. آینده و آزادی و شادی و امکانات درستی برای تربیتش در جامعه نداره. آموزش درستی هم نمیبینه
بفرض اینکه از زندگی در ایران ، بچه ای نخوام ! با این شرایط که من کار میکنم و پدرمم پولدار نیست، توانایی عروسی تشریفاتی رو ندارم
حرف از این هم نزنید که برو یه دختر قانع پیدا کن! با فرض این شعار که "فقط زندگی و خودت مهمی" توی مرحله عمل و رسیدن صحبتای جدی، این حرفا شروع میشه که منو دوست نداری؟ آبرو نداریم؟ فلان کس چی میگه ؟ و ...

بفرض از این مرحله عروسی هم جون سالم بدر بردم ! با حقوق ۲.۵ میلیون، و با یک میلیون اسنپ که با این قیمت بنزین دیگه صرفه ای نداره، من چطور هزبنه های خونه رو بدم؟
اقاجان ، من دوست دارم سفر کنم! دوست دارم زندگی کنم! نه زنده بمونم و خانواده مدنظر شما رو داشته باشم که تولید مثلی کنم که جمعیت مدنظر شما تامین بشه
هزار و یک تا دلیل دیگه اکثرا اجتماعی و مالی و فرهنگی هم دارم

به همه جوان ها هم پیشنهاد میکنم این کار رو انجام ندن
عوضش میتونن با اکیپ دوستان، هم زندگی نسبتا راحتی داشته باشن و هم به سفر برسن و حداقل یک زندگی رو داشته باشن که تغذیه مناسب و سفر و .. هست

و اینکه کارای مهاجرت تحصیلیم هم انجام گرفته
پول خوبی هم قراره بگیرم (اگه فشار خونتون بالا نمیره ، بخاطر شرایطم عضو بنیاد نخبگانم)

اونجا بدون شک به ازدواج فکر میکنم
ولی اینجا نه

همون یک پنجم هم زیادی هستن!!!

فقط آقا زاده ها می توانند ازدواج کنند

بدون در نظرگرفتن واقعیت های جامعه و ایجاد زیرساخت های ازدواج، تشویق جوانان به ازدواج و وضع قانون بی اثر خواهد بود.

زن گرفتن خیلی گرون شده
البته به زودی خیلی ارزون میشه نگران نباشید

دخترا پر توقعن،بدون هیچدردسری میخوان زحمتشونو بندازن گردن ما

چشم دولت ناتدبیری و ناامیدی روشن.

جدا از مشکلات اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جامعه که مانعی برای ازدواج است، دیگر نمی توان جوانان را وادار به ازدواج کرد و خود فرد باید علاقه مند به ازدواج باشد.

همون دویست تا خونواده ای که مملکت رو میچرخونن همونا هم ازدواج کنن بچه بیارن
ما خودمون هم اشتباهی تو این مملکت دنیا اومدیم.
ولی دیگه اشتباه نمیکنیم که ازدواج کنیم و بچه دنیا بیاریم.

با این شرایط بسیار اسفبار اقتصادی، ازدواج کردن خریت محضه.