اینرتنت ملی که نمی دانم چه صیغه ای است اما اگر منظور خدمات رسانی در بستر شبکه است که بدترین شکلش در ایران دارد اجرا می شود و نبودش بهتر از بودنش است مثلا همین ثنا که قوه قضاییه درست کرده است بلای جان مردم شده است و هدفش فقط پول گرفتن از مردم است شما در خانه خودتان اینترنتی ثبت نام می کنید اما برای تایید نهایی کد تایید را برای شما نمی فرستد تا به دفاتر قضایی مراجعه کنید!!! دفاتر قضایی هم در دادسراها هستند خب حالا چه می شود؟ موبایلتان را قبل از ورود به دادسرا از شما می گیرند انگار می خواهید وارد تاسیسات نطنز شوید!! می روید در صف ثنا نوبتتان می رسد منشی می گوید کد تایید را به شماره شما فرستاده است باید از دادسرا بیرون بیایید موبایلتان را پس بگیرید روشنش کنید و کد تایید را یادداشت کنید و دوباره موبایلتان را تحویل دهید و بروید در صف ثنا تا نوببتان بشود وقتی نوبت شما شد کد را به منشی می دهید کد کار نمی کند!! به همین سادگی !!چون زمانی که شما برای تحویل موبایلتان گذاشتید اعتبار کد به پایان رسیده است منشی می گوید دوباره کد می فرستم!!! و باز هم همین دور باطل تکرار می شود این نمونه سوء مدیریت شدید در قوه قضاییه است جالب است بدانید برای این توهین و آزار مردم به نام ثبت نام ثنا حدود ۱۲۰۰۰ تومان هم از مردم پول می گیرند یعنی برای وارد کردن دو خط اطلاعات مردم در شبکه ثنا که اتفاقا از نظر سایبری هیچ امنیتی هم ندارد قوه قضاییه برای خود کاسبی درست کرده است این نمونه کوچک خدمات رسانی بر بستر شبکه است که نمی توان آن را خدمت نامید و بیشتر توهین و تحقیر و عصبانی کردن مردم و خالی کردن جیب مردم است.از این نمونه ها فراوان است و مقامات و مسئولین چون بین مردم زندگی نمی کنند و اصولا در فضا هستند نمی دانند کارگزارانشان چه بلایی سر مردم آورده اند و هر روز با بی سوادی تمام دم از اینترنت ملی می زنند.

روزنامه مردم سالاری نوشته است اگر با سخنی که میگوید مردم در انتخابات اشتباه میکنند و رویه انتخابات باید بررسی شود که جوانگرایی در انتخابات اینده مد نظر قرار گیرد ............‌.( اولا که به چه منطور گفته شده و دوم اینکه میگویند مردم اشتباه میکنند پس اجازه دهیید خود مردم در انتخابات آزدانه اشتباه خود را جبران کنند مگر اینکه اهداف دیگری داشته باشند . جوانگرایی فقط برای انتخابات مردم نباشد بلکه وقتی مردم در انتخابات جوانان را انتخاب کنند دوباره در نهادهای مواجه میشوند که جوان نیستند بلکه ۸۰ تا ۹۰ سال سن دارند . این تقابل دو گروه در قدرت یعنی جوانان و سالمندان با اختلاف سیاسی و انرژی بالا چگونه قابل جمع هست . )

قالیباف پرونده های متعدد دارد لااقل او را تبرئه کنید بعد تایید صلاحیت

اينتر نت ملي بي معنا نيست ولي مردم با توجه به سوابق اعتمادي ندارند

آیا تمام مطالب و دانش بشری را می توان روی اینترنت ملی قرار داد ؟ فرض کنید در همین لحظه فقط صد مقاله علمی منتشر شود . چه کسی می خواهد تعیین کند که این مقالات در دسترس مردم روی اینترنت قرار گیرد یا نه؟ روی مطالب اسلامی هم به تعداد استادهای حوزه اختلاف وجود دارد . نه اینکه نخبگان ما هم نخبه هستند الان یک هفته است برای فعال کردن رمز دوم به خودپرداز بانک ملی مراجعه می کنم هرکدامشان یک پیغام خطا می زنند . یک عده می خواهند زیر میزی برای تجهیزات شبکه ملی بگیرند ما را می خواهند سرکار بگذارند .....

اینترنت ملی یعنی برگشت به عصر حجر

چرا اینترنت ملی بی معنی است ؟ اینترنت داری محتوایی است که حاصل هم اقزایی ملتهای مختلف است . برای یک کشور تولید محتوای علمی و فنی در این ابعاد غیر ممکن است . حتی آمزیکا که نقطه شروع بوده است الان نمی تواند اینترنت ملی داشته باشد . شبکه ارتباط داخلی که سیتمهای اصلی را در صورت اشکال در اینترنت بین المللی سر پا نگه دارد کادی دفاعی و درست است . افزایش محتوای ملی و مذهبی همانند چین و فرانسه به اینتزنت جهت عدم استحاله مای لازم و خوب است . ولی اینترنت ملی مثل گفتن ماه ملی یا خورشید ملی یا ستاره های ملی بی معنا ناشدنی است . اینترنت گوگل نیست . محتوایی است که گوگل با همه ادعا فقط به ده درصد ان ارجاع منطقی میتواند بدهد . تولید این محتوا کار کل کشورهاست . بجای این حزفهای کودکانه سهم ملی و نذهبی را در اینترنت افزایش دهیم .

روزنامه رسالت در دفاع از قالیباف همچون دیگر اصولگرایان و تریبون‌هایشان بهترین دفاع را در حمله به دولت دیده و کیست که نداند عملکرد دولت دراین چند سال گذشته تا چه اندازه مأیوس کننده بوده است. از یک جهت ما هم دعا می‌کنیم مردم موضوعات شش سال گذشته را همچون موضوعات اداره کشور در سی سال قبل تر را نیز فراموش کنند چرا که‌ سیاست و کشورداری مشعشعی در آن دیده نمی‌شود. ولی همه فعالان و داوطلبان اداره کشور باید بدانند که حافظه جمعی مردم گرچه دچار نسیان و نقصان شده ولی اداره کشور طی چهل سال گذشته ضمیر ناخودآگاه مردم را نسبت به عدم کارایی همه جناح ها ساخته است. تغییر باور عمومی و ضمیر ناخودآگاه مردم کشور نه با غوره سردی میکند و نه با مویز گرمی. انتخابات آتی برای مجلس و ریاست جمهوری گواه این مدعی خواهند بود.

اینترنت ملی یا همون شبکه ملی اطلاعات یا هر اسم دیگه ای که روش بزاریم بی معنا نیست و اتفاقا خیلی هم خوبه. چون بسیاری از نیازهای روزمره ی کاربران ایرانی که اتفاقا پهنای باند زیادی هم میخواد مثل تماشای فیلم و موسیقی و دانلود بازی و نرم افزار رو میشه داخل کشور میزبانی کرد که در اینصورت اپلا فشار از روی پهنای باند بین الملل برداشته میشه و ثانیا کیفیت خدمات بسیار بالاتر میره و ثالثا برای کاربران بسیار ارزانتر تمام میشه و رابعا برای سرورهای دولتی و حتی شرکتهای خصوصی که برنامه و اطلاعات تحت وب دارند بسیار امن تر و قابل اعتماد تره. منتها رفتار مسئولین خودمان باعث این همه شک و تردید و تنفر نسبت به این دستاورد مهم شده. همین چند هفته پیش با امضای یک قاضی تمام سرورهای دانلود فیلم رو از از دسترس خارج کردند. آیا اون سایتها جمع شدند؟ خیر‌ بلکه همگی به سرورهای خارج از کشور منتقل شدند و بار اضافی به پهنای باند بین الملل کشور اضافه شد. خیالشون هم راحته که هر روز نباید با استرس از خواب بیدار شن و ببینن آیا سایتشون ترکیده یا خیر‌. اگر سرور خارج از کشور باشه و به یک دلیل من دراوردی فیلتر بشه حداقل با فیلترشکن باز میشه و سایت تعطیل نمیشه ولی اینجا هر روز امکان داره بدون هرگونه اعلام قبلی کل سایت و کسب و کار شما توسط یک مسئول رده پایین نابود بشه‌. از طرفی هم با قطع اینترنت دیدیم که چطور هر روز یک امام جمعه درخواست میکرد اینترنت بین الملل رو باز نکنند و روی اعصاب مردم راه میرفت و شخصا دعا میکردم این اینترنت ملی به سرانجام نرسه چون حکایت چاقونست و باهاش پدر مردم رو در میارن. این دلایل باعث میشه مردم بترسند وگرنه توجیه کردن نمیخواد و همه میدونیم کار خوبیه.