امروز من بالای جلگه های بالای شهرم که رفتم از آنجا وقتی به شهر نگاه کردم وقتی تفاوت ها و تغییرات و بافت خانه سازی زیادی که در زمین های کشاورزی ساخته شده و وقتی دیدم که ده ها هزار نفر از دیگر نقاط ایران به شهر من بخاطر آب و هوا مهاجرت کردند آیا این تعداد هموطن غیر بومی غذا و نان و دارو ودرمان و تحصیل و حمل و نقل و بهداشت نمخواهند ؟ آیا توسعه شهری بدون عریض شدن جاده ها و احداث خیابانهای جدید اصلا درست هست ؟ وقتی جمعیت شهرم در چهل سال پیش با وسعتی که داشت خودش چندین مشکل متعدد داشت حالا وقتی جمعیت فعلی به سه برابر رسیده ولی امکانات مربوط به دهه ها سال پیش هست . آیا در ده سال دیگر وقتی راه و جاده توسعه پیدا نکرده ترافیک شدید ایجاد نمیشود در صورتی اینقدر ساختمان ساختند که واقعا در مسیر اصلا امکان توسعه راه وجود ندارد . وقتی در زول چند خیابان عبور میکردم بوضوح میدیدم که چگونه فاضلاب شهری بی برنامه در مسیر کوچه ها و جاده ها جریان دارد . آیا وقت ان نرسیده که جامعه تنش های اجتماعی و داخلی و خارجی را کنار بگذارد و به فکر مردمخود باشد که انوقت مجبور نشور برای خنثی سازی مشکلات و بیکاری و گرانی دست به خشونت برد ؟
رای بی رای نه شعار اصلاح طلبانه نه اصولگرایان نه اعتدال گرایان نه چپ گرایان نه راست گرایان نه وسط گرایان نه بالا گرایان نه پایین گرایان
این شعار مردمه مردم
وقتی 70 درصد اختیارات و تصمیم گیری های مهم و اساسی مملکت در دست افراد و یا نهادهای غیر انتخابی است ، اصلاحات از طریق انتخابات یا غیر ممکن و یا حرکت آن لاک پشتی است.
نه به انتخابات نمایشی و فرمایشی