جالب است بدانید از نظر جامعه شناسی لومپن ها افرادی بی طبقه هستند که درهیچ یک از طبقات اجتماعی قرار نمیگیرند . افرادی فاقد شغل و حرفه مشخص که اغلب به عنوان اهرم فشار بر مردم در اختیار طبقات قدرتمند و گاهی اوقات حاکمیت ، جامعه قرار میگیرند . به وقایع کودتای ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ و فردی به نام شعبان جعفری مراجعه کنید . هر چند در رژیم گدشته نیز پس از شکل گیری حزب رستاخیر اهمیت این لومپن ها از اوایل دهه پنجاه برای حاکمیت به شدت کاهش پیدا کرد.
از نظر علم روانشناسی فردی که با اسلحه یا بدون اسلحه به همنوع خود آسیب میرساند دچار بیماری و اختلالات روحی روانی است و باید تحت درمان قرار بگیرد، پس این فرد یک بیمار روانی است که احتمالا از مدت ها قبل باید بستری می شد .
از سوی دیگر امروزه در دهه های نخستین قرن بیست و یکم قرار داریم . انقلاب صنعتی چهارم در حال شکل گیری و در برخی ابعاد آن در حال اوج گیری است!!! انقلاب صنعتی چهارم یعنی عصر پرینتر های بیولوزیک ، ماشین های خودران ، هوش مصنوعی واتسون و .....
در چنین اوضاع و احوالی تمام نشریات و مجلات در ایران در گیر اطلاع رسانی دقیقه به دقیقه و توصیف ابعاد مختلف یک فرد هنجان شکن هستند . این خبر چه اهمیتی دارد ؟؟ به کدام بخش از رسالت رسانه ای شما مرتبط است ؟؟؟ واقعا شرم آور است .
.

این خبر نهایتا باید یکبار در صفحه حوادث و اون هم بدون نام باید درج می شد . شما با این نحوه خبر رسانی باعث شدید که این فرد در صورت زنده ماندن با انگیزه بیشتری به شرارتهاش ادامه بده و الان حداقل هزاران نفر از اراذل و اوباش خورده پا با انگیزه شهرت با عزم و اراده قوی به دنبال هنجار شکنی باشند به این امید که روری سر تیتر تمام خبرگزاری ها باشند .
جالبه چند وقت پیش یک گزارش مختصر از یک پزشک فوق تخصص مغژ و اعصاب تهیه شده بود که تقریبا از ۹۰ درصد بیماران و به ویژه افراد نیازمند هزینه عمل جراحی و ویزیت نمیگبرد و هنوز مستاجر است . ایشان ۲۸ ساله است و از سن ۲۱ سالگی جراحی میکند . در هیچ خبر گزاری نانی از ایشان برده نشد . در حالیکه دقیقه به دقیقه از لحظه درگیری تا بیمارستان و .... یک اوباش بی خاصیت داره مخابره می شود .
واقعا متاسفم