با یک تحلیل منطقی و خارج از تعصب؛ جهت دار و طرفدارنه از دو طرف درگیر می توان گفت که اگر ایران به دلیل فشارهای اقتصادی و سیاسی که در واقع چیزی برای از دست دادن تقریبا دیگر ندارد بتواند در کوتاه مدت مقاومت کند می تواند حداقل یک امتیاز خوب از امریکا بگیرد چون ایالات متحده هم به دلایل اقتصادی و هم سیاسی برای دولت کنونی امکان درگیری و فشار بیش از این برایش مقدور نیست بخصوص اینکه ایران بیشتر به دلیل فشارهای زیاد در حالت تهاجمی قرار گرفته و در صورت یک درگیریه ساده امریکا هم به دلیل حیثیتی و هم امنیتی دیگر قادر به خروج از ان نخواهد بود و این درگیری نیز پیروز ان کشورهای قدرتمند رقیب امریکا خواهند بود و عقلا ایالات متحده هم به خوبی این را می دانند....

این تعبیر مادر جنگ‌ها رو صدام قبل از حمله آمریکا به کار برده بود:
جنگ با عراق مادر جنگهاست.

بعضی از دوستان فکر میکنند جنگ ایران و امریکا مثل دوران ایران و عراقه
نیروی هوایی امریکا به عنوان نیروی پیشرو در همان روزهای ابتدایی اسیب های جبران نشدنی به ایران خواهد زد
فراموش نکنیم امریکا از نظر تجربه ی درگیری نظامی بسیار اب دیدست و اصولا نیروی زمینش فقط برای تصرف نیروی های درهم شکسته وارد عمل میشن.

موضوع فقط ایران نیست امریکا معتاد به جنگ است از زمان پیدایش امریکا تا به امروز چند روز امریکا درگیر جنگ نبوده است؟ اینکه می گویند جنگ با ایران مادر همه جنگ هاست فقط مربوط به امروز است فردا جنگ با کسی دیگر می شود مادر همه جنگ ها

مقاله ای که به آن اشاره کردید مربوط به 20 اردیبهشت است . چرا مطالب روز را در این مورد استفاده نمی کنید؟!!

(مریکا برای فرار از بحران افزایش تنش با ایران، تنها دو راه دارد: یا مذاکره کند یا بجنگد.)
همین مسئله نیز درباره ایران صدق میکند ولی حضرات نمی خواهند قبول کند چونکه فشاری بر گورده انان احساس نمیشود و این مردم هستند که نیابتی دارند تحمل این خسارات را به دوش میکشند

جامعه از هم پاشیده دست از جنگ و شعارهای تند بردارین همین الان مردم زیر بار جنگ اقتصادی که مسوولین راه انداخته اند کمرشان شکسته

سربازانی که در عکس هستند خیلی جوانند و انگار به زور آمده اند.

از همون سربازایی هستش که چند پیش گرفتیمشون داشتن گریه میکردن یعنی از یگان بکاء السریع تشریف دارن

امريكا دركشتن نيروهاي مردمي عراق كه نقش وسهم زيادي درقلع وقمع تكفيري هاي داعش داشتند ، كه درواقع ساخته وپرداخته دست خودش بود ، اشتباه بزرگي رامرتكب شد. در حماقت آنها همين بس كه درحال حاضر تعداد زيادي نيرو وكارگزار درخاك عراق دارند وآنوقت فرزندان جان بركف آنهاراقتل عام ميكند. روزيكه آتش خشم اين ملت شعله ورشود ، يكصد تفنگدار كه سهل است ، هزاران هزار تفنگدار هم دربرابر سيل بنيان كن وخروش مردمي هيج كاري نميتوانند بكنند. آنوقت يابايد مثل سفير شان دربغداد ، همگي فرار رابرقرار ترجيح دهند ويا همان سرنوشتي را تجربه كنند كه ملت مظلوم عراق در سالهاي گذشته توسط تكفيري هاي داعشي تجربه كرد. اگر بخواهد عاقلانه عمل كند به نفعش است كه دراولين فرصت خيلي محترمانه همه نيروهاي خودراازعراق خارج سازد والا آنروز ممكنست چندان دور نباشد.