می دانید سوال اساسی چی هست ؟ این است که با وجود داشتن افراد بسیار با سواد و صاحب اندیشه مثل داریوش شایگان از اول انقلاب تا حال چرا باید کسانی رییس کتابخانه ملی شوند که صرفا سابقه سیاسی و حزبی دارند؟ چرا باید فرهنگ و هویت ایرانی ما به دست کسانی بیفتد که واقعا در جایی که نباید قرار گرفته ایست و بجز خطبه های سیاسی و مذهبی کار دیگری از دستشان بر نمی آید؟ من اگر جای خانم بروجردی بودم مسئول یک حوزه علمیه می شدم و به کاری که واقعا بلدم یعنی روضه خوانی روی می آوردم، این زیست چند گانه هم به اصلاح طلبهای مدعی ضربه زده است و هم به اصولگراهایی که بسیاری از آنان نیز باید به کار اصلی خود یعنی بازار و بخش خصوصی برگردند، چرا در کشور ما همه چیز اینقدر قاطی شده است، حجره دارهای بازار بزرگ تهران سیاسی شده اند، روضه خوانهای بزرگ مساجد سیاسی شده اند، و بعد آن کسانی که واقعا سباست پیشه هستند و برنامه ساز در امور سیاسی برای منافع ملی مملکت ، یا درو نشسته اند یا مقامی ندارند یا اگر معدودی از آنها هم به مدارج بالا دست یافته اند مثل آقای ظریف، کاری از دستشان بر نمی آید !!!!!!!