اگر روسی بود عالی بود

یکی یا دونفر را بکشتی صدهزار نفری بکشانند گذشته است(سیاه پوستان در سری ها «ریشه=Root » آنرا بفیلم کشیدند)، گذشته است!
در آلمان غرب سالهای هفتاد یک تکنیکر فراری از بلغارستان در زیمنس در شهر ارلانگن هرهفته افراد یک بخش از اداره را یکبار به استیک ۳۰۰ گرمی همراه آبجوی بدون مرز مجانی مهمان میکرد. این چنین ولخرجی ها حتی در میان طبقه کارگر آلمان دایمی بود، تا اینکه آلمان شرق با آمدن یلتسین بدست آمریکایی ها افتاد که همان اوان و طبق شرایط وجودی نولیبرالیسم ریگان؛ سچر کهل میتران… در اروپا بود و روز بروز از حقوق کارگران کاستند کارمندان را بساعت های زیاد تر کاری اجبار کردند و روز بروز بیشتر از گرده مردم آلمان کارکشیده وثمره اش را بحلقوم ام.آمریکا سرازیر کردند.
میدانید خرج اینهمه ولخرجی ها را از کجا تأمین میکردند. از غارت کشورهای عقب نگه داشته خود در چهار قاره! اکنون دیگر چاقوی ام.آمریکا و اروپا کند شده است، ابرقدرتهای شرق هم دستشان زیر همین ساتور است و جرأت جیک زدن ندارند، ولی این امپراتوری نوع نوین «امپریالیسم» سرکرده به آخر خط رسیده است و هیچ قانون غارتی دیگر علاج زخم خوردگی های وی ازانقلاب شکوهمند بهمن ۵۷ را نمیتواند دوا نماید. این است که در اروپا روزبروز مایهتاج گرانتر می‌شوند و بیمه ها و کارمزد بانکها عوارض ایاب ذهاب و بخصوص پزشکی به مرز درد آوری رسیده است.
تازه برای ما ایرانی‌ها و دیگر ساکنین سه قاره، در آلمان گروه‌های بزن بهادر که شبیه همان طرفداران فوتبال ایرانی خودمان میباشند با چاقو و بخصوص با چوب بیس بال بجان افراد بدون دفاع میافتند و هراز چندگاهی چند قربانی میگیرند و یا پس از دست گیری مضروبین بخاطر مقاومت در مقابل پلیس در زندان تشکی میسوزد و زندانی خارجی هم همراه آن میسوزد! و تاکنون شکایت های صلحدوستان وضددولتی ها از پلیس بجایی نرسیده است.