تمام فاضلاب محلات شهرهای شمال کشور پس از عبور از زمین های شالیزاری و رودخانه به دریا میریزند و بعد از ۴۱ سال هنوز با افزایش جمعیت بومی و عیر بومی و الوده شدن جلگه های کشاورزی با ایجاد و احداث چاه های فاصلاب آغشته به مواد شیمایی شوینده و پاک کننده شده اند و همه اینها به دریا میریزند . حتی کوچه و خیابانها هم الوده به فاضلاب شهری شده اند ایا با وجود بیماری کرونا و جاری شدن سیل این خطرات بیشتر نمیشود ؟ واقعا مسولین صبح که بیدار میشوند و شعار رشد جمعیت را میدهند . رفاه و اسایش و بهداشت و اموزش و شادی در کجای سیاست های انها قرار دارد ؟
پاسخ ها
ناشناس
||
۰۰:۱۵ - ۱۳۹۸/۱۲/۱۳
مازندران واقعاً داره تاراج میشود زمین هاش،یک هر کی به هر کی در آنجا است دیدنی.
هر کار میخواهند میکنند هیچ کس هم هیچ نظارتی نمی کند.
در مورد آثار میکروب کشی نقره اولا در نانو نقره به عنوان یک بیو کاتالیست مطرح است نه ویروس کشی و ثانیا نقره که به صورت فلزی و شبکه فلزی درگیر در ساخت و ساز است این آزادی عمل و این خاصیت را ندارد و اگر داشته باشد در زیورآلات طلا و نقره می تواند آثار مخربی بر سلول های پوست ایجاد کند
رفت رو نمودار