حقیقتا فجایعی که در این یک سال بر ملت ایران رفت معادل فحایع صد سال بود وهر کدام یک از یک تلختر وگزنده تر بنحوی که هرگز نمیتوان یکی را بعنوان تلخترین ان یاد کرد چون همه انها به اندازه کافی تلخ بود که ان را مهمترین بدانیم واما دردناکترین نکته این بود که اغاز سال با سیل ویرانگری اغاز شد که بسیاری از شهرها را با بحران عظیمی مواجه نمود وسال را نیز با بحران عظیم وویرانگر دیگری یعنی ویروس کرونا به پایان میبریم واین در طی صد سال اخیر بی سابقه بوده وبرای اولین بار این ضرب االمثل فارسی را با تمام وجودم حس کردم سالی که نکوست از بهارش پیداست