ناشناس
| 
۰۶:۳۰ - ۱۳۹۹/۰۱/۱۶
پاسخ
این رو می‌گید چون خودتون هم کارفرمایید. نه مثل ما بدبخت‌ها به زور باید میرفتیم سرکارمون توی کلینیک دندانپزشکی. در حالیکه پرنده توی شهر پر نمیزد. پزشک مسئول هم با بستن درب اصلی مطب اینگونه تظاهر می‌کرد که بسته است. در حالیکه تعطیلات عید فرصتی برای عدم خروج از منزل بود. صنف کارگری الان کجاست تا از کارگر و کارمند حمایت کنه. صنف کارفرما فقط باید صحبت کنه؟ 
بیمه عمر برای همین کارهاست به این ترتیب, شرکت هایی در آنها کارکنان بصورت اجتماعی در یک محل مجبور به کار می شوند, با کمبود کارگر یا کارمند مواجه خواهند شد. مخاطرات کار باید مانند سختی کار مشمول مقررات تأمینی باشد. کارگران توانایی و مهارتشان را در اختیار کارفرما قرار می دهند و نه جان خود را. تو ایران کارفرما باید از کارگر هر جوری میخواد بهره کشی کنه اخرم میگه ضرر هیت برای ما چون تو ایران کارفرما فکر میکنه باید 100 درصد سود خالصش باشه. کارفرمایانی که خلاف مصوبه دولت اقدام به بازگشایی کارگاه نموده و کارگران مبتلا شوند ، چه ؟ کاش کارفرماهای ما بجای تقلید لباس لاکچری و زندگی لاکچری کارفرماهای غربی، یکبار هم از رفتار امثال بیل گیتس و مایکروسافت تقلید می کردن با توجه به شیوع بیماری مسری کرونا، رعایت بهداشت فردی در محل کار و فضاهای بسته امری اجتناب ناپذیر می‌باشد اما عدم اجرای اقدامات اولیه لازم توسط کارفرمایان در محیط کسب و کار برای جلوگیری از انتقال ویروس امکان سرایت را حتی با رعایت بهداشت فردی براحتی ایجاد میکند. متاسفانه اهمال و کوتاهی مسئولین مربوطه در تدوین دستور العمل هایی در وزارت کار در کارگاهها، بستر فاجعه ایی انسانی را ناشی از این بیماری در کارگاهها ، شرکتها و مراکز تولیدی و کلیه اماکن بسته پدید خواهد آورد. لذا تدوین دستور العملی در خصوص پیشگیری از این بیماری در راستای اعمال ماده 85 قانون کار و ابلاغ و اجرایی نمودن آن با ضمانت اجرای قوی از طرف مسئولین مربوطه خواسته نابجایی نمی‌باشد .
حال یک سوال بسیار مهم در این خصوص قابل طرح است،
در صورت سرایت ویروس در محیط کار، مسئولیت پرداخت خسارت جانی (اعم از دیه و غیره) به عهده کیست؟
مطابق ماده 295 قانون مجازات اسلامی هرگاه کسی وظیفه خاصی را بر عهده گرفته باشد ترک کند و به سبب آن (فوت، از کارافتادگی و غیره)جنایتی واقع شود جنایت به او مستند میشود.
حال این وظیفه خاص در چارچوب قانون کار برای کارفرما پیش بینی شده است، کارفرما در چارچوب قرارداد مطابق قانون کار ، مسئولیت رعایت موازین بهداشتی کارگاه را بر عهده دارد، مطابق ماده 95 قانون کار، مسئولیت اجرای مقررات و ضوابط فنی و بهداشت کار بر عهده کارفرما می باشد.لذا با توجه شیوع این بیماری، تعهد کارفرما برای تامین اقلام بهداشتی و کلیه اقدامات احتیاطی لازم، امری کاملا روشن است لذا در صورت انتقال ویروس و فوت کارگر، به صرف شکایت و اثبات قصور کارفرما در شرایط بهداشتی محیط کار ، به استناد ماده 60 قانون تامین اجتماعی جنایت منتسب به کارفرما شده و علاوه بر جبران کلیه خسارات و پرداخت دیه ، کارفرما به جزای نقدی و یا حبس نیز محکوم می‌گردد.
اینم از آخر و عاقبت رعایت حقوق کارگر و کارمند اگه کارگری بدلیل تعطیل نشدن کارگاه، تو مسیر رفت و آمد مریض شد. باوجود بهداشتی بودن محیط کار، وجدان این کارفرماها درد نمیکنه؟ باوجودی که کارگران تنها ۸ ساعت درمحل کار هستند ومابقی ساعات خارج ازمحل کار درصورتی که با انجام تمامی دستورالعملها کارگری مبتلا به کرونا تشخیص داده شود چگونه میتوان اثبات کردکه ابتلا به بیماری درمحل کار یا خارج از محل کار بوده . دربعضی از کارگاهها کارگران ۴ روزدرمحل کارو۳ روز منزل هستند اگر کارگر درزمانی که درمحل کارنیست مبتلا گردد اثاروعلایم بیماری درمحل کارنمود پیدامیکند دراین حالت کارفرما چه مسولیتی متوجه اش است . متاسفانه بدون پیش بینی موارد این چنینی دولت ابلاغ میکند که تمامی بنگاههای تولیدی شروع بکار کنند البته بارعایت پروتکل های ابلاغی این امر هم کارگروهم کارفرما را نگران کرده بویژه این که بیمه مسولیت شامل این بیماری نمیشود