تناقضات فراوانی در این برداشت از شرع وجود دارد:
اگر دشمن خارجی وارد کشور شود و سر باز نگهبان مرز اورا بکشد باید دیه داد؟ ( از نظر شرع مرز مفهومی ندارد)
خانه حریم ناموس و جان ساکن باشندگان خانه است این حکم اوباش را که معمولا گستاخ و ماجرا جوهستند ترتیب به ورود به خانه مردم می کند. صاحب خانه از خواب بپرد معمولا ضعیف تر از فرد دزد آماده به حمله است که معمولا قوی تر از باشندگان خانه اند . بنا بر بر این ورود به خانه شرایط برد- برد برای دزد فراهم است.
لابد
اگه دزد بالاي ديوار من بره بيافته پاش بشكنه حتما بايد من خرج شكستگي و خرج امرار معاش تا زماني كه خوب بدم چرا بايد ديوار خانه ام بلند باشه تا دزد بيافته؟!
من اگر وارد یک منطقه نظامی بشم نگهبان این حق را دارد که مرا هدف قرار دهد چون وارد حریمی شدم که نباید بشم. منزل من حریم من هست و من باید حق داشته باشم از آن دفاع کنم.
شما تصور كن دزد بياد خونه ت و شما داد بزني كه مثلا فرار كنه ولي برعكس مياد و گيرت ميندازه و سرتو پخ پخ ميبره بعد اولياي دم بايد بگردند دنبال دزد تا قصاصش كنن البته اگه پيداش كنن
ولي همين اقا دزده رو بزني بلايي سرش بياري چون ادرس و محل سكونت همه ي ابا و اجدادتو بلده خيلي راحت ميرن شكايت و و پدرتو در ميارن.
بابا يكي بگه اون زمان پيامبر و حضرت علي اوضاع اينقدر قاراشميش نبوده و زندگي خيلي ساده و طبعا قوانين هم ساده و راحت بودن. قطعا اون زمان اگه زندگي اين پيچيدگي ها رو داشت اون بزرگواران هم جور ديگه قضاوت ميكردن
طرف به حریم شخصی ات تجاوز کنه، مال و احیانا جانت رو بگیره و یا بدزده اما حق دفاع مشروع در ملک خودت رو هم نداشته باشی!