گذشته از دعوای دخالت انگلیس بر سر موضوع هنگ کنگ که اصلا به استعمار پیر مربوط نمیشه ؛ ظاهرا کشته شدن جورج فلوید و اعتراضات مردم آمریکا و آشوب بپا شده بنفع ایران تمام شده ؛ آمریکا چشمان خود رو بر روی 5 کشتی نفتی ما که در آبهای نزدیک به منافع آمریکا در تردد بودن بست و به خوشی نفت مجازی بعد از سوریه و عراق و یمن و لبنان و روسیه این بار به ونزوئلا برادر تحویل داده شده البته خبرچین ها از تحویل صدها تن شمس طلا از سوی ونزوئلا به ایران خبر میده که امیدوارم واقعیت داشته باشه , این خوش رویی آمریکا منجر به آزادای شهروند آمریکایی شد ؛ حالا تو این فکرم که آیا سیاست خارجی ما شتر مرغ پلنگ هست ؟ اگر مایکل وایت جاسوس بود چرا آزاد شد ؟ اگر نبود چرا بازداشت شد ؟ تا کی با آمریکا بایستی رابطه دوستی خاله خرسه داشته باشیم ؟
سخنگوى وزارت امور خارجه دیدار بیل ریچاردسون نماینده سابق آمریکا در سازمان ملل با محمدجواد ظریف درباره زندانى آمریکایى را تایید کرد ولی سردار پاسدار شمخانی میفرمایند برای تبادل زندانیهای ایرانی و امریکایی مذاکره نکرده ایم و درآینده هم با امریکا مذاکره نخواهیم کرد.
آخه این وفاق و همدلی بین مسئولین را در کدام کشور نظیرش را بیابیم؟ اونوقت میگن چرا برای آگاهی از اخبار سراغ رسانه های خارجی میروید؟