دختر کلاس اولی من فقط دو سه ماه رفت مدرسه و با شروع کرونا خانه نشین شد و هر روز ، حتی روزهای تعطیلات عید هم معلم مجبورشون میکرد که تکلیف بنویسن ، بدون اینکه چیزی یادشون بده و فقط کاربرگ که از سایتهای دیگه کپی کرده بود ، براشون میفرستاد که انجام بدن ، امروز رفت امتحان ریاضی بده ، برای کلاس اولی ، معلم با دستخط خودش که من هم نمیتونم بخونمش چه برسه به کلاس اولی که فقط دو ماه مدرسه دیده، برگه امتحانی چاپ کرده ، دخترم هیچی نتونسته بخونه که جواب بنویسه ، درحالیکه شب قبل از امتحان خیلی خوب جواب سوالهای ما رو میداد (یادگیری نصفه و نیمش رو مدیون مادرش هستیم که با اینکه بلد نبود تدریس کنه ، یادش داد)

سرنوشت بچه های مردم که مهم نیست. فقط میخوان زود تمام کنن و برن دنبال کارشون بعد هر روز بیان بگن حقوق ما کمه.

در این شرایط عاقلانه ترین و مصلحت آمیز ترین اقدام اعلام پایان سال تحصیلی بود.

مدارس ایران استانداردهای لازم را دارا نیستند. کلاس ها شلوغ هستند و امکان جداسازی و ایجاد فاصله در زنگ های تفریح وجود ندارد. وسایل ضد عفونی مناسب وجود ندارد. ماسک سه لایه برای همه وجود ندارد.چگونه می توان در مدارس ایران کاری کرد که ویروس انتقال نیابد؟

بابا ای مسئولین محترم توجه کنید شما تمام هم و غمتان برای بچه های غیرانتفاعی و پولدار هست بابا جان بقیه بچه هایی که در مدارس دولتی سطح پایین تحصیل می کگردند و حتی همین امکانات اولیه که سایر معلمین می گذاشتند نداشتند و رها بودند و بعد امتحان هم ازشان گرفته شد چکار باید بکنند آیا واقعا کسی پاسخگو هست

یعنی باید سال تحصیلی ادامه پیدا می کرد؟

به عنوان یک معلم که اززمان آغازتعطیلات کرونایی تاپایان سال تحصیلی که برای ما31خرداداست، ازنویسنده ی دل خوش یاخوش دل این مقاله درخواست میکنم، 48 ساعت، فقط 48ساعت،به جای معلم دروس علوم پایه دبیرستان در فضای مجازی به شاگردان یک مدرسه دولتی خدمت ارائه بفرمایند، بعداز آن اگرسربه بیابان نگذاشتند، بازهم تقاضای ادامه ی سال تحصیلی راارائه کنند....