ایشان فقط به شهریه می پردازند ولی از انواع و اقسام بن های خرید کالا که حکم دلار را دارند صحبت نمی کنند چراکه وقتی یک کالا مثلا گوشت گران می شود، بن کالایی که به طلاب تعلق می گیرد قدرت خریدش رو کما فی السابق حفظ می کند. دوم وام های بلندمدت بدون سود یا کم بهره که اختصاصی به آنها تعلق می گیرد. سوم انواع و اقسام بیمه ها و مزیتهایی که برایشان درنظر گرفته شده از جمله دندانپزشکی، مکان های اختصاصی برای مسافرت و ...
چهارم استخدام آنها به عنوان کارمند در دستگاه های عریض و طویل دینی و فرهنگی و دولتی
و در آخر چرا باید طلبگی شغل منظور شود مگر به دانشجویان دانشگاه حقوق پرداخت می شود؟ اگر کسی برای علاقه شخصی و رضای خدا می خواهد درس دینی بیاموزد می تواند صاحب شغلی باشد و در عین حال برای فهم بیشتر خودش از دین درس طلبگی هم بخواند. تاثیر این تعداد طلبه در بهبود فرهنگ و اخلاق جامعه چه بوده است؟ واقعا برای رفع نیاز قشر متدین جامعه به چند درصد از این افراد نیاز هست؟ و چرا باید هزینه آن از جیب سایرین پرداخت شود.
اقای محترم تمام دانشجویان در تمام دنیا برای تحصیل شهریه پرداخت میکنند و بعد از جذب شدن در بازار کار،از درامدش زندگی میکنند.اما اینجا به طلبه شهریه پرداخت میکنند و بعد از اتمام درس هم سریعا به درامد میوفتند.پس این برایشان دو سر برد است.
چرا طلاب برای درس خواندن حقوق دریافت می کنند ؟؟
خالا هر چقدر
طلاب انتخاب کرده اند عمر خود را صرف خدمت به خدا و دین خدا بکنند
چرا دانشجوی معمولی از جیب خود خرج می کند و طلبه بابت درس خواندن حقوق می گیرد ؟؟
اولاً مگر حوزه مدعی نبود که مستقل است و از دولتها پول نمی گیرد؟ و مگر روحانیونِ سُنی را بخاطر وابسته بودن به دولت تحقیر نمی کردند؟ ثانیاً اصلاً چرا باید حوزویون شهریه بگیرند؟ مگر چه فرقی با بقیه دانشجوها دارند؟ ثالثاً چرا حوزوی ها به خدمت وظیفه نمی روند؟ رابعاً اینهمه هزینه برای حوزوی ها چه ثمره اقتصادی،اجتماعی و فرهنگی داشته؟
آخ هی !!! آخ هی !!! شما هم راست میگید ....