کار شهدا قابل ارزش گذاری نیست ولی مسئولانی که با ایجاد رانت و سهمیه خیلی از افراد جامعه رو از دانشگاه و رشته مورد علاقه شون و شغل محروم کردن نباید انتظار داشت بی تفاوت باشه من بعنوان کسیکه زحمت کشیدم دوست داشتم پزشک بشم و هنوزم تو سن 40 سالگی تو حسرتش موندم زحمت کشیدم رتبه خوب آوردم ولی کسانی پزشک شدن که یک دهم من هم نتونستن درصد کسب کنن،واقعا دلم پره
میدونی چی خیلی بده، اینکه من و امثال من که ۴۱ سالمه و راهنمایی و دبیرستان رو تو مدارس تیز هوشان تو یک شهر و استان محروم خوندم، دانشگاه هم بدون سهمیه با هزار زحمت بدون امکانات و فقط با زحمت قبول شدم ولی بخاطر وضعیت مالی اسفناک مجبور شدم بیشتر از لیسانس ادامه ندم و برم سمت بازار کار. الان یه بچه دارم و بزرگترین آرزوم داشتن یک شغل اداری ثابت هستش. ولی می بینم کسانی که کوچکترین استعداد و هوشی ندارن فقط بهاطر سهمیه (خانواده شهید،جانباز،آزاده، و جدیدا ایثارگر و ...) راحت استخدام شدن. خیلی از این خانواده شهدا و جانبازان و... همکلاسم بودند و خیلی نخبه بودند. من منظورم اون دسته از کسایی هست که هیچ استعداد و نبوغی ندارن و فقط بخاطر سهمیه تا پست معاونت و مدیریت رفتند. و من فقط آرزوم یک کار دولتیه. یک کار دولتیه که دیگر راحت بشم از خر حمالی برای کارفرمایان تو پروژه های عمرانی، کارفرمایانی که حق حقوقت رو تمیدن و بهت ظلم میکنن و تو براشون مثل برده میمونی ولی تو بهاطر یه لقمه نان مجبوری تحمل کنی. برای من و هم نسلان و هم فکران و هم وضعیت هام خیلی سخته این بی عدالتی ها رو ببینی و هیچ نگی. ما فقط عدالت میخوایم آیا طلب عدالت در یک مملکت اسلامی و شیعه چیز زیادیه؟؟؟
درود بر این فرزند برومند که با متنی احساسی و منطقی برای آن فرد معترض ، لوغ اجتماعی و انسانی خود را نشون داد و اثبات کرد که شهدا مصادره شدنی نیست.عده ای به نام شهدا و مصادره این ارزش ها برای رسیدن به منافع و مصالح باندی از شهدا و نامشان سو استفاده میکنند و جوان امروزی باهر پدیده اجتماعی که مواجه می شود به او میگویند خون شهدا رو داری پایمال میکنی.این شائبه بوجود میاد که نکنه این مسائل محصول تفکر شهدا و عصاره فکر این عزیزان بوده در صورتیکه در اون زمان هم تنوع و تکثر آرا بین رزمندگان وجود داشته و چیزهایی که به این عزیزان نسبت داده میشود در حقیقت سرقت ارزش های معنوی شهداس توسط عده ای خودسر هست.درود بر این فرزند شهید که بخوبی مساله را روشن کرد.
خدمت اون عزیزی که گفت شهید بزرگوار ۱۹ سالش بوده و چطور فرزند ارشدش ۶ سال داشته،عرض کنم که ...
این عکس ها که مشاهده کردید مزار شهیدی نیست که فرزندش این دلنوشته رو منتشر کرده. مثلا میخواستی مچ گیری کنی؟!
هموطن عزیزم ،تصور میکنم پدر شهیدت خیلی خوب ازت مراقبت میکنه ، همینکه اینقدر زیبا مسائل رو تجزیه و تحلیل میکنی ، شک نکن دعای پدرت بی تاثیر نبوده، .در آستانه پنجاه سالگی به عنوان کسی که نیم قرن این دنیا رو تجربه کرده، خدمتتون عرض میکنم ،محبتی که در دل شما نسبت به خلق خدا ریشه دوانده ، به فضل الهی ،سرمایه ای گرانبها است که دنیا با تمام مواهبش ظرفیت جبران آن را ندارد .برای این نعمت و موهبت الهی ،همیشه خداوند متعال را شاکر باش.خداوند مقام این شهید بزرگوار را متعالی بفرماید.
شهادت هنر مردان خداست .
خانواده معظم شهدا، چشم و چراغ ملت ایران هستند...
گرچه پیام کلی این نامه، حرف متین و درستی است اما زدن ترقه در چهارشنبه آخر سال روی تابلوها و در دیوار مردم و حتی در و دیوار مساجد لزوما به مفهوم یک حرکت و اقدام سیاسی نیست...
مردم ایران بهترین مردم جهان و با معنویت ترین و با اخلاق ترین هستند...
در هر شرایطی که باشیم همیشه و همیشه مدیون خون شهدا و فداکاری های جانبازان و آزادگان و ایثارگران کشور هستیم و به هیچکس اجازه و حق کوچکترین بی احترامی به این عزیزان و فداکاران را نخواهیم داد . من به نوبه ی خودم و به عنوان یک ایرانی از طرف شخصی که اطمینان ندارم ایرانی باشد از شهید بزرگوار و خانواده ی ایشان پوزش می طلبم
یکی دیگه دشمنت هست! تو به کس دیگری اهانت می کنی؟