دلیل کم کاری با عدم شایسته سالاری رابطه مستقیم دارد.

مهمترین دلیلش اینه که آدمای دلسوز و با لیاقت منزوی شدن و بی لیاقت ها سر کار هستن . از آدم بی لیاقت و کم فروش هم جز کم کاری انتظاری نیست. تا وقتی سیستم گزینش توی این مملکت درست نشه همین آش و همین کاسه

اساس این موضوع به تدابیر اقای لطف الله فروزنده و خانم نیک صفت کاندیدا و نماینده پیشین رشت است که اکنون افسار معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی را در دست دارند و رسما ارزشیابی را منحل نموده اند و مشخص نیست یک مدیر و رئیس که صرفا تغییر ردیف اعتبار می دهند ایا کار مثبت میکنند و یا منفی و سیستم قوم و قبیله ای و رفاقت و ... توسعه یافته. تنها گزینه موجود در قانون مدیریت و برنامه ریزی سابق در امتیازات کارمندان با مشخصات خدمت برجسته را منحل نموده. تصور کنید وقتی معیار چاپلوسی و تملق شود و عملکرد و ارزشیابی منحل باشد انتظار معجزه و شاهکار و اختراع و ... نداشته باشید.
بخش اموزش و ارزیابی عملکرد و جبران خدمت ان دلیل این اقدام را نمی دانند. احتمال میدهم مثل سایر موارد تاثیر جن بر تصمیمات این معاونت باشد.
تابناک محترم این موضوع را باید از این معاونت و بزرگان ان جویا شوی و نه به مسائل شرعی و اجتماعی و ... باشی و عدم تعهد کاری را در انها جستجو کنی.
من 2 اکتشاف دارم و 14 مقاله ماحصل مطالعه ثبت شده. معادل 15 سال اقدام یک اداره کل است. بدون 1 ریال بار مالی. هیچ امتیازی برای من نبوده و یک کارمندی که در قالب انعقاد قرارداد صوری فعالیت میکند معادل 180 درجه تفاوت مایملک دارم. تنها مشکل من این است که تملق ندارم و همگام با سایرین نیستم.

به قانون کار و تامین اجتماعی و بیمه و قانون مالیاتها نگاهی بیاندازید و به شورای کار مراجعه کنید تا به علت کم کاری پی ببرید از طرفی به عدم شایسته سالاری و جو بد بینی به شایسته سالار ها و کارافرینان و میدان دادن به نالایقها و دولتی بودن سیستمها و بی کفایتی عیان و اشکار برخی از مدیران و کارشناسان در رده ها ی شغلی مختلف و در سازمانها و وجود ضرب المثلهائی بد در رابطه با کار کردن ( کار مال ... است) حال تعجب نکنید از کم کاری شاید اراده ای اگر در دولت مردان وجود داشته باشد کار را به تنی چند از کارشناسان به سپارند و دخالت نکنند و پیشنهاد انها را تبدیل به قانون کنند مدت زمان زیادی نخواهد کشید که کم کاری در جامعه فراموش ومغمون خواهد شد.

یکی از مهم ترین دلایل فرار افراد از کار در جامعه ما مرتبط نبودن میزان کار با میزان درآمد و جایگاه افراد است. یعنی اینکه در ایران هرکسی بیشتر کار کرده، کمتر پول در آورده است و هرکسی که حواسش بیشتر جمع بوده و با منابع ثروت و قدرت مرتبط تر بوده، درآمد بیشتر و جایگاه بهتری داشته است.
دلیل اصلی امر هم وجود «نفت» در جامعه است؛ چرا که جامعه ما با کار و زور بازو صاحب ثروت نشده تا ارزش کار را درک کند؛ بلکه چه کار بکند یا نکند، درآمد هست و کافی است که به منبع این درآمد نزدیک تر بود.
شاید بتوان این را اصلی ترین مشکل جامعه ایران دانست.

به نظر من خودمون رو گول نزنیم... وقتی دولت که وظیفه اصلی اون بوجود آوردن فضای کسب و کار فعالتر هست مواردی مثل تعطیل کردن پنج شنبه ها، کاهش ساعات کار، افزایش تعطیلی عیدها، دادن ماهیانه به مردم بجای افزایش درآمد آنها، جابجایی و عزل مدیران کارآمد رو سرلوحه کارهاش قرار میده و خودش رو با نمودار و آمار سرگرم میکنه همین میشه

وقتي در كشور افراد بي سواد ويا كم سواد رئيس باشند اين مي شود

چون توی این کشور هر که کم کار کنه موفق تره ..
به قول جدیدیا کار مال تراکتوره !!!

بیگانه نیستیم. ارزشیابی منحل شده و تفاوتی بین کار کردن و نکردن نیست. و یک کار توصیفی بیشتر ارزش از اکتشاف و اختراع و مستند سازی دارد. پیگیری من از معاونت توسعه مدیریت و سرمایه انسانی و دفاتر اموزش و ارزیابی عملکرد و جبران خدمت و حقوقی و امور مجلس نتیجه ای نداشت و هیچ کدام از این بخشها نمیدانند دلیل انحلال ارزشیابی چیست؟ احتمال تاثیر شخص ثالت که نامرئی و دارای توان اختلال در نگارش قانون خدمات کشوری بوده وجود دارد. بخشهایی از ان اجرا نمیشود و این بخشها مرتبط با ارزیابی عملکرد است.

برادر وقتی نفت می فروشیم و درامد اون بین مردم تقسیم میشه کی دنبال کار میره. بنده در یکی از مجهزترین مراکز تحقیقاتی کشور هستم وقتی حقوق این افراد نه بر اساس فروش علم تولیدی خودشون بلکه بر اساس فروش نفت به حسابشون ریخته میشه دیگه انگیزه نمی مونه واسه کار کردن.