"... اما اين تفکر و فرهنگ که فقط با وجود شغل و اموال آن‌چناني مي‌توان ازدواج کرد، صحيح نيست."!!!
مومن خدا، اگر شغل و اموال آنچنانی که هیچ، اینچنینی هم نباشد، با کدام درآمد 40متر آپارتمان اجاره کنیم، خرجی از کجا بیاوریم!؟! حتی اگر هیچ مهریه ای هم درکار نباشد، فردا که خانم درخواست مسکن و نفقه و ... کند، آنوقت شما مسئولین عهده میگیرید!!؟؟؟ با این توصیه هایتان!؟

ای آقا، دلت خوشه
من الان 3 ساله عقد موندم با یه عالمه گرفتاری
تازه کار هم دارم ، خداییش خانواده دختر هیچ انتظاری ندارن ، اما نه وضع خودم خوبه نه پدرم
تو جور کردن پول پیش خونه موندم.
هرجا هم میرم وام بگیرن اینقدر سپرده و ضامن میخوان که از پسش بر نمیام
میخوام برم دختر مردم آزاد کنم که به پای یه بدبختی مثل من نسوزه

مشکل این نیست که ازدواج در چه سنی انجام میشه مشکل اینه که تا چند وقت پایداره. این همه آمار طلاق یعنی اینکه ازدواج انجام میشه ولی مثل اینکه ملاک زندگی از نوع مشترک گم شده . همه میخوان همسرمحترم را با گرفتن جهیزیه گران و مهریه بالا بچاپند کسی برای مهر وعطوفت ازدواج نمیکنه هرکی زرنگتره شرایط بهتری گیرش میاد.قدیما از 2 اتاق شروع میکردند و با ثروت خاتمه می یافت الان با جهیزیه 20میلیونی و خانه 200 میلیونی شروع میکنند برمیگردند تو یک اتاق مجردی خودشون تو خونه پدر.

من جوان که چه عرض کنم ولی ۲۹ سالم . کارشناسی ارشد می خونم و سربازی هم رفتم . پدرم هم جز گروه متوسط جامعه است .
ولی من که بیکارم جرات نمی کنم به ازدواج فکر کنم . چون الان بعضی جوانها ازدواج می کنند و خرجی را از بابا می گیرند ولی من این را هم زشت می دونم

نظرات خوانندگان را ملاحظه نمودم. ظاهراً اکثراً آقا هستند و بیشتر مشکلاتشان مالیست. اما مشکل بنده به عنوان دختر این جامعه و خیلی از دوستان خوبم که بالای سی سال می باشیم علیرغم داشتن شرایط متوسط و حتی ایده آل، انتخاب شدن توسط آقایان است و متآسفانه برای دختران با حجب و حیا که اهل دوست شدن با پسران نمی باشند امکان پیدا شدن همسر مناسب بسیار کم است. حال آنکه پسران اگر از یکی یا حتی چند دختر جواب رد بشنوند باز حق انتخاب دارند و می توانند همسر مناسب پیدا نمایند. البته ما راضی به رضای خداوند متعال هستیم.

با سلام
ای کاش کارشناس تون این نظرات و بخونه
ای کاش کارشناستون در 1400 سال پیش زندگی نمیکرد
الان سال1390 نه سال 1 هجری
عزیز برادر .
فرمودید که امیر المومنین (ع) زره شو فروخت قیمت زره حضرت علی اون موقع 500 درهم بوده که توانست همان موقع مهریه را پرداخت کنه یه قیمت رایج و متوسط در اون زمان در ثانی حضرت علی یه شتر و یه شمشیرهم داشت . خلاصه ما نه همون زره و داریم نه شتر و نه شمشیر البته معادل امروزیشو منظورمه شتر مثل یه ماشینه و حضرت علی کارهم داشته و نسبت به اون روزگار وضع مالیش متوسط بوده.
خب یه دانشجویی که در سال 1390با25 سال سن و با فوق لیسانس از دانشگاه فارغ التحصیل میشه و دو سال باید به نظام مقدسم خدمت کنه اون موقع میشه 27 ساله باید سرچه کاری بره؟؟؟؟؟؟؟؟؟
یک سال منتظر کار تا یک کاری پیدا بشه که نمیشه و ماهی 500 هزار تومان خوشبینانه، کارم جور شد این ماهی 500 تومان برایکی مثل من که باید کمک هزینه خانواده هم باشم چون پدرم بیماره و بیکار چقدر میمونه میگیم 300 هزار تومان در سال 1392. با این 300 تومان پس انداز در یک سال میشه 6 میلیون اگر هیچ خرجی نکنی . حضرت عباسی جناب آقای کارشناس!!!!!!! با 6 میلیون افغانی دخترشو بهت نمیده(البته قصد توهین ندارم).

تو کار و پول جور کن واسه ما ، از همینجا قول میدم همه این بچه ها که کامنت گذاشتن فردا نفری 2 تا زن ببرن ! خوبه؟!

این حرف ها شعاری است خواهرم یک دختر کاملا مومنه با یک پسر که حقیقتا از هیچ لحاظ مشکل داره یک انسان کاملا مومن و با تقوا از وقتی ازدواج کرده اند زندگی شان روز به روز بدرتر می شده یک بچه مریض، اخراج ارز کار، اجاره خونه در حالی که درامدش نصف اجاره هم نمی شده ، خودش و همسرش هم مریضی پیدا کرده اند. البته پسره ان قدر با خدا و با ایمان است که هیچ وقت از اینکه روز و شب دنبال روزی است و بهش نمی رسه ناله نمی کنه. یه جوری شکر خدارا می کند که انگار خدا در خزائنش را به رویش باز کرده . می خواستم این را به حاج اقا بگم کو ان روزی که با ازدواج زیاد می شود.
حتما الان ایشان می روند سراغ مسائل معنوی و می فرمایند روز معنوی شان زیاد شده؟؟؟؟در حالی که منظور از رزق و روزی در مبحث ازدواج روزی دنیایی است.
من که ترجیح می دهم به همین روزی کم و ایمکان نصفه قناعت کنم تا بعد از ازدواج خدا با گرفتن این نصفه روزی زمینه فقر کامل دینم را فراهم نکند.

من سال 77 ازدواج کردم. اون موقع 66 هزار تومن حقوق می گرفتم و مستاجر بودم و ماهی 15 هزار تومن کرایه خونه می دادم. ماهانه با همسرم می رفتیم فروشگاه خرید و با 10 تا 12 هزار تومن همه چی می خریدیم حتی مرغ و گوشت. اخر ماه چیزی هم زیاد می آوردیم که پس انداز هم می کردیم.
با اینکه مدرک من فوق لیسانس بود ولی تو یه خونه مستاجری با صاحب خونه اتاق گرفته بودیم.
همسرم زن بسیار بساز و حسابرسیه و خونه دار هم هست و باور کنید تو همین 13 سال گذشته هم خونه و هم ماشین خریدیم و بی بروبرگرد بگم همه اینا با همت اون اتفاق افتاده و حتی پارسال خونه مون رو هم موفق شدیم عوض کنیم و یه خونه بزرگتر بگیریم و تمام کارای اداری و بنگاه و ... خودش به تنهایی انجام داد.
اگر اون هم زنی بود با توقعات انچنانی اصلا به هیچ جا نمی تونستم برسم.
به نظر من دختر خانم ها لازمه که کمی در نگرش خودشون به زندگی و همسر احتمالی آینده تجدید نظر کنند. همه که اول زندگی خوه و ماشین و درآمد انچنانی ندارند. از پدر و مادراتون بپرسید زندگیشون رو چطوری شروع کردن. باید سطح توقعات رو ژایین آورد و در عوض با تلاش و کوشش می تونی به هر چی می خوای بررسی و خدا هم کمک می کنه

من که قصد ازدواج کردن ندارم دیگه . مسئولین عزیز راحت باشین همه چیز حل شد.