به نظر من فداكاري دريا قلي خيلي با ارزش است ولي داستان هاي كتابهاي درسي ابتدايي فاقد ارزش هاي ادبي است و من فكر ميكنم متن داستان پترس انقدر قوي بوده كه ما هنوز هم ان را خط به خط حفظ هستيم و اين با ارزش است اين ارزش ها با احساس و در ك واقعي و با كلمات زيبا در اذهان باقي ميمانند در متن كتابهاي درسي ابتدايي متاسفانه از زنده ياد قيصر امين پور بسيار نوشته شده كه از لحاظ ادبي خيلي ضعيف است و هنگام خواندن ان ها ادم دنبال فعل و فاعل ها مي گردد عزيزان ما ايراني هستيم و زبان و ادبيات ما بسيار غني است و تاريخ پر شكوهي داريم بياييد از افراد شايسته براي نوشتن متون درسي فرزندان اين مرز و بوم استفاده كنيم تا مانند كوكب خانم حسنك كجايي دهقان فداكار گاو عمو حسين چوپان دروغگو تصميم كبري و يا حتي همان پترس در اذهان و دلهايمان باقي بماند

چرا در مورد اون پسر بچه ای که با سگش بازی می کرد و سگش به دالونی نزدیک پادگان نوژه رفت و پسر بادنبال کردن اون از کودتای نوژه مطلع شد نمی نویسند. این بنده خدا رو چند وقت پیش تو سالگرد کودتای نوژه تلویزیون نشونش داد.
ایشاللا ایشون سلامت باشه و روح دریاقلی هم شاد.

انتخاب سوژه دریاقلی کاری بسیار شایسته و زیباست اما متن در نظر گرفته شده در شرح داستان فاقد هرگونه جذابیت بوده و توصیف گر رشادت و میهن پرستی دریاقلی نیست

دریا قلی به روح توسلام میکنم/ با اشک خویش به کارت احترام میکنم

بهمان علت که دریاقلی بیست کیلومتر با دوچرخه رکاب زد و از موبایل استفاده نکرد بهمین دلیل هم پتروس انگشت اش را توی سوراخ کرد و از چوب استفاده نکرد. اگر موبایل در دسترس نبود شاید چوب هم در دسترس نبود. هر داستانی را که در کتابهای درسی میگذارید چرا سعی در توجیح اش میکنید؟

بسياري از شهدا و ايثارگران دهه 60 پتروس و ريزعلي فداکار را مي‌شناختند و اگر اعتقادات مذهبي را کنار آنها قرار دهيم. مطمئنا رشادت اين دو شخصيت داستاني نيز به سهم خود ولو اندک تاثيرات خوبي در ترويج روحيه ايثار داشته است. آنچه در ماهيت کار پتروس نهفته بود اين بود که او از جان خود(انگشتش) مايه مي‌گذاشت و همين موضوع فداکاري او را پررنگ مي‌کرد. و اين منافاتي با موضوع ايثار و از خودگذشتگي ندارد، صد البته حال که ايثارگران جديدي در پي تاريخ ايران ظهور يافته اند الگو قرار دادن آنها به مراتب اولويت دارد.

خوب اگه چوب تو سوراخ میگذاشت ، احتمال داشت آب چوب رو از تو سوراخ هل بده بیرون.

باز هم جای شکر دارد راجع به دلاوری های جومونگ و لینچان و سخت کوشی اوشین چیزی ننوشتند.

پترس کودک بوده و ارتباط دانش آموز دبستانی قهرمان کودک بیشتره تا بزرگسال .خصوصا اینکه تصویر مناسبی هم از دریاقلی نکشیده اند مثلا خواسته اند جدیت او را برساند اما چهره اش را خشن ساخته اند که جاذبه کمی دارد متاسفانه سالهای اخیر تصویرگرهای ضعیفی آورده اند که با اصول روانشناختی آشنایی اندکی دارند تصویرگری کتابهای قدیمی خیلی اصولی و جذاب بود

علت اینکه از پترس استفاده شده این بوده که این درس برای بچه های دبستانی و این بچه ها با سن کمشون با پترس احساس همزاد پنداری میکنند نه با دریا قلی اون هم در موضوع جنگ این داستان دریاقلی بدرد راهنمایی میخوره نه دبستان