ناشناس
| 
۲۳:۱۵ - ۱۳۹۲/۰۹/۲۸
پاسخ
اخرالزمان چقدر جالبه، موضوعی که شما اشاره کردین دقیقا دیشب دغدغه من شده بود، دیشب توی سرما داشتم از محلی رد میشم یک پسر سه چهار ساله در بغل یک دختر هشت نه ساله خوابیده بود و باهم گذایی می کردند پسرک از سرما دور پتویی خودش رو پیچونده بود و صحنه ای شکل گرفته بود که کمتر عابری می توانست بی تفاوت از کنارشان عبور کند اما بنده را به این فکر فرو برد که ایا نباید متولی وجود داشته باشد که اجازه چنین رفتارهایی با کودکان را ندهد مطمئنا این بچه ها قربانی یک سری نقشه های والدین و یا اطرافیانشان هستند و اگر درآمدیهم از این مسیر داشته باشند چیزی به جیب خودشان نمی رود چقدر خوب است که اصلا دولت اجازه حضور این بچه ها را در خیابانها و معابر عمومی ندهد و به شدت با والدین آنها برخومرد کند البته به شرطی که حداقل مایحتاج آن خانواده را تامین کند چون واقعاً جای یک پسر دو سه ساله در سرمای سوزان خیابان نیست پاسخ ها
دزفولیان
| | ۱۳:۴۳ - ۱۳۹۲/۰۹/۲۹
ما تو شهرستان از این موارد کمتر داریم لکن آدم فقیر شرافتمند تا دلتون بخواد !!
باید همه سعی کنیم به هم نوعمون کمک کنیم
منتظر دولت بودن اشتباهه
ضمنا متاسفانه سازمان یافته بودن برخی از این کودکان کار افراد جامعه رو نسبت به همه اونها بی تفاوت کرده
آخه کسی که این سوال را پرسیده تو کدوم قرن زندگی می کنه ؟ کی کجا چه وقت دلش برای درماندگان و مستضعفان واقعی تپید که حالا بتپد ؟ از دنیای مجازی بیایید بیرون و واقعیات را تو عالم بیداری ببینید ازتوهم و تخیل و بازیهای کامپیوتری دست بکشید . یکسری از تشکل های مردم نهاد (NGO) مرتبط با کودکان کار ظاهرا برنامه های جالبی دارن واسه شب یلدا. مثلا بعضی هاشون بسته های هدایایی شامل دستکش و شال گردن و آجیل و .. تهیه کردند..... یعنی بچه های جمعیت دانشجویی امام علی قلب ندارن که صبح تا شب دارن برای بچه های کار زحمت می کشن؟؟؟ پاسخ ها
ناشناس
| | ۰۹:۱۰ - ۱۳۹۲/۰۹/۲۹
من به سهم خودم از جمعیت امام علی و همه دست اندرکاران آن تشکر میکنم ولی عزیزم کار های شما کافی نیست بایستی کار های اساسی تری برای این مشکل انجام پذیرد که بدون کمک دولت و مسئولان امکان پذیر نیست. سلامهمه کسانی که از فلکه دوم صادقیه میگذرن، 3ساله که یه دختر بچه رو با یه نوزاد به بغل می بینن که زمستون و تابستون نشسته و مشغول...
نمیدونم.چندبار به 123 زنگ زدم، کسی جوابگو نیست. نمیدونم چیکار میشه کرد، ولی هروقت تصور میکنم روی این زمین یخ چه جوری نشستن، حتی گاهی کارتن هم زیرشون نیست، حیران میشم. آدم نمیدونه به دل خودش چه جوابی بده، من چیکار میتونم بکنم؟! ایکاش یه لیست از کارهایی رو که میشه کرد بهمون بدید. یه تعامل با کاربرها بذارید که همه ایده بدن چیکار کنیم؟ کجا بریم؟ چه جوری صدامون رو بلند کنیم که دلی بلرزه، دلی که کاری از دستش بر میاد!
اینقدر خودمون مشکل و درد سر داریم که نه وقتی برای کودکان کار می مونه نه هزینه ای برای آنها.... من هرجاكه ديدم درحدوسعم كمكشون كردم بخدا شايد باورتون نشه باديدن اين بچه ها اشكم سرازير ميشه، اي كاش دولت بفكر چاره اي باشه ،آنقدر مشكل زياد شده كه هيچ كس وقت فكركردن به اين مسائل رو نداره ،هركسي هم وضع ماليش خوبه به چندتاشون برسه ،بايد دولت در رآس امور باشه من توی گلشهر کرج همچون صحنه ای دیدم پسرکی که بساط واکس پهن نموده و در حال نوشتن مشق و خواندن درسهایش بود. بهش گفتم مگر تو درس هم می خونی گفت............. فرزند کمتر زندگی بهتر ! چون اگه یه روزی افتادی مردی معلوم نیست چه بلایی سر بچه ات میاد .