یعنی ایرانی عاشقتم.!!!!

متاسفم از این تحلیل سطحی مارکز یک چهره شناخته شده است. به جرات می توان گفت معروف ترین برنده جایزه ادبی نوبل در ایران است که مردم با آثارش ارتباط برقرار کرده اند. او معروف بود و دوست داشتنی. اخبار جهانی هم پیرامون او بیشتر از سایر برندگان نوبل ادبی بوده است. انتخاب جملات و دیالوگهای کتابهایش در فضای مجازی طرفداران زیادی پیدا کرده و کاملا طبیعی است که مردم این گونه واکنش نشان دهند. ضمنا استفاده از واژه سانتیمانتالیسم هم اصلا برای توضیح این رفتار جالب نبود. چون این واکنش دقیقا متناسب با موقعیت گابو در جامعه ایران بود.

این چه نظری است تابناک عزیز؟ نویسنده ها از مرزها می گذرند. و امروز و دیروز هم ندارد. سعدی و ناصرخسرو و شمس تبریزی و بیدل و صائب و... هم مثل نویسندگان اصلی کتاب هزار و یک شب جهان وطنی بودند؛ نه خاص کشور ایران در مرزی مشخص. مارکز را من تمام آثار ترجمه شده اش را خوانده ام. و نظرم هم متفاوت بوده در هر مورد. به عنوان یک نویسنده و مدرس داستان نویسی می گویم که اشتباه نکنید. این موج طبیعی است. و لطفاً در مورد سرانه ی مطالعه هم بازبینی بفرمائید. الآن مردم تمام دنیا (بخصوص جوانان) حرف همدیگر را می فهمند. پس شما هم درک کنید.
با سپاس از انتشار این مطلب

صد سال سیاه اگه ایرانی جماعت نسخه اصلی این کتابهای ایشون رو خونده باشه!

به نظر من اصلا خیلی از این فاتحه‌خون‌ها حتی نیم‌نگاهی هم به کتاب‌های ایشون ننداختن
خود من یکی از اونام...

خدا به داد ما برسه
چقدر حس کمبود و حقارت در میان ما موج میزنه

البته نباید نقش رسانه های داخلی و دولتی را هم در این پدیده نادیده بگیریم.
سالهاست هنرمندان و نخبگان فرهنگی این کشور در ... سکوت رسانه ای هستند، در حالی که تلوزیون جولانگاه خواننده ها و بازیرگان و فوتبالیست های بعضا بی مایه است !
کدام رسانه نویسنده ها و مترجم ها و شاعر های مارو به مردم معرفی کرده ؟
اسم استاد فرزانه تازه با مرگ مارکز کمی بر سر زبان ها افتاده و این نخبه کشی فرهنگی جای تاسف بسیار داره

ازجنوب بم اثار مارکز عزیزا حتی درسربازی وجبها همراهم بود ومرایا د شهر سوخته خودم میانداخت دران هوای گرم وسنگرهی داغ همه وهمه کتابهایش عشق بود عشق سالهی وبایش مرا یاد جوانهای کشور خودم می انداخت که هنوز سردر گم اند //

خواهی نشوی رسوا , همرنگ جماعت شو !

یعنی انقدر بدم میاد از کاربرد مرسوم این مَثَل در جامعه مون !

به نظر من بهترین کتاب تا الان که من خوندم صد سال تنهایی بوده من تقریبا بیشتر کتابای مارکز رو خوندم اما هیچ کدوم صد سال تنهایی نشد شاید توی نویسنده های ایرانی داستان یک شهر احمد محمود دومین کتاب خوبی باشه که خوندم یکی از ارزوهام همیشه دیدن فیدل کاسترو مارادونا هوگوچاوز و مارکز بود بذار بقیه بگن جو گیر شدید اصلا مهم نیست

حالا نويسنده اين مطلب واقعا نكران بي توجهي به نويسندكان واهل ادب داخل كشور است ويا نكران ازاينكه مردم جذب كفتماني شوند خارج از انجه بايد ،نمي توانيد براي سليقه ادبي مردم مرز قايل شويد انسانها جذب كلام زيبا مي شوند ...اي كاش ماهميشه به فكر مترجمان ونويسندكان داخل باشيم نه فقط به خاطر كم ارزش كردن نويسنده اي كه به تشخيص ما نبايدبزرك ميشد

من اين حرف را قبول ندارم بهمن فرزانه اگر غريبانه مرد علت اش اين است كه نه تلويزيون نه راديو نه رسانه هاي مطرح در سالهاي اخير هيچ سخني از او به ميان نياوردند مردم در اين روزگار وانفساي زندگي ماشيني مدام نياز به يادآوري دارند و الا براي بهمن هم سنگ تمام مي گذاشتند