دهه شصت برای آن دسته از عزیزان که حضور داشته اند یاد آور خاطرات خاص و به یاد ماندنی می باشد .
کارنامه ها هم شور و حال خاص داشت . یادش بخیر و نیکی 25/. هم برای همه دانش آموزان مهم بود و با ارزش.
نظام آموزشی هرسال بدتر از سال قبل میشه.
شکی نیست که قبلا بهتر بود تلاشهای دانش آموزان معنای خیلی خوبتری داشت.
من اصلا این طرح توصیفی رو قبول ندارم هرچند خودم از دهه هفتادی هستم.
شیوه قدیمی برای نمره دادن بهتر است .زیرا دیدگاه بهتری از طرز درس خواندن دانش آموز به والدین می دهد در حالی که عناوینی مثل خیلی خوب وخوب و..... درک درستی از سطح تلاش کودک به انسان نمی دهد وممکن است سلیقه ایی باشد.
من فکر می کنم نمره بهتر از توصیفی هستش نمره دقیقا نشون میده دانش اموز در چه وضعیتی هستش ولی الان با این نظام توصیفی اکثر دانش اموزها از لحاظ سطح سواد در رده پایین تری قرار دارند
در هر دو دوره اشکلاتی در دروس وجود دارد. نیازهای کودکان امروز با نیازهای کودکان دهه های 50 و 60 متفاوت اسا چرا که دنیای آنها هم متفاوت بوده و هست در زمان کودکان دیروز خبری از تکنولوژی و موبایل و گامپیوتر و فضا ی مجازی نبوده است در حالیکه کودکان امروز در دنیایی میفاوت زندگی می کنند که متاسفانه در دروس اموزش و پرورش آموزشهایی وجود ندارد که در نتیجه افراد ب خود اجازه می دهند تا به صفحات شخصی کسی که با او مشکل دارند رفته و فحاشی کنند.
زبان خارجی یکی از ضروریات زندگی امروز است دنیای امروز به واسطه همین تکنولوژی های موجود به هم نزدیکتر شده اند ولی کودکان ما ابدلیل اینکه از سن 13 سالگی تازه شروع به آموزش رسمی زبان خارجی می کنند قادر به برقراری ارتباط با فرد خارجی یا استفاده از متون خارجی نیستند.
جای بسیاری از مهارتها در هر دو دوره خالی است نحوه تعاملات اجتماعی افراد، چگونگی حضور در اجتماع، فرهنگ صحیح رانندگی و ... طوری که فرزند 10 ساله هنوز نمی تواند به تنهایی از خیابان عبور کند
اموزش و پرورش ما نیازمند تغییرات اساسی است حداقل اینکه در زمینه پرورش فکر و روح کودکانمان تلاش جدی صورت نگرفته است.