خداوند بیامرزدش راهش پُر رهرو باد

روحش شاد

به همه مردم ایران تسلیت می گم

روانش شاد باد
مرد بزرگی بود
که همه ایرانی ها دوستش دارند

فارغ از جست و خیزهای کودکانه، در مدرسه، چشم که باز کردیم، فهمیدیم باید قهرمان داشت، در کلاس اول قهرمان ما، بابا بود که نان داد، اما قهرمانان فضای کودکانه مان نباید تمام میشد، چون دیدیم که روبه قالب پنیر زاغ را با چرب زبانی برد و روباهی دیگر، خروس را دزدید، دنیای بیرون ترسناک شده بود، به ظلمت شب، به ظلمت یک شب سرد، اما در آن تاریکی، سوی آتشی از دوردست لوکوموتیوران را کنجکاو کرد تا ترمز اضطراری قطار را بکشد و جان مسافرانش را نجات بدهد، حالا قهرمان دنیای بیرون ما، نه پتروس تخیلی بود، نه بن تن و نه سوپرمن اجنبی، یک دهقان، یک روستازاده که در آن شب سرد دنیای ما را امن کرد و نوید تولد یک قهرمان داد، یک قهرمان واقعی، اسمش نوستالژی ادوار ما بود،و حالا ، یک شب سرد، تراژدی کودکانی خواهد بود که از فردا وقتی به درس دهقان فداکار برسند، دیگر او را نخواهند ندید، حالا کوکب خانم، آن زن پاکیزه ی کتابهای ما باز هم میهمانی سرزده دارد، حالا چوپان دروغگو درس اخلاق از او یاد میگیرد و قهرمانان دنیای کودکی ما همگی در کنار هم جمعند، اما دنیا بدون قهرمانان واقعی ترسناک است،ترسناک.

فقط خوبیه که میمونه، ازبرعلی حاجوی روحت قرین رحمت...

خداوند او را بیامرزد
ماجرای او را در کتب درسی خواندم و ان را برای پدربزرگم که سواد نداشت خواندم تا او هم بداند چنین مردانی در ایران وجود دارند که با پیراهن خود جلوی فاجعه را میگیرند ....او ریز علی فداکار بود کسی که زود فهمید چکار کند تا از فاجعه جلوگیری کند

اندوه بزرگی است زمانی که نباشی...
...جایت بلند باد!
خدایا! دهقان فداکار ما را بیامرز!

نظرات جالبى همه در مورد دهقان فداكار ابراز كرده بودن جا دارد همين ديروز مردمى كه با هشيارى دختر بى پناهى كه در استانه سقوط از روى پل بود را نجات دادند جند با ر در همين سايت ببنيد و مديرت بحران را از انها بياموزيم ولى دريغ از مسئولين كه هنور هيچ عكسالعملى نداشته اند چه رسد كه انهرا تشويق نمايند مخصوصا فردى كه جان خود را براى نجات او بخطر جدى انداخت،

یادت در دلهایمان همیشه خواهد ماند...
روحت شاد...